خانه > ترجمه ( عبدالمحمد آیتی) > وصف اصحاب رسول الله (ص) ( خطبه شماره 55 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
(55) (و من كلام له ( عليه السلام )
- وَ لَقَدْ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله و سلم )
- نَقْتُلُ آبَاءَنَا وَ أَبْنَاءَنَا وَ إِخْوَانَنَا وَ أَعْمَامَنَا
- مَا يَزِيدُنَا ذَلِكَ إِلَّا إِيمَاناً وَ تَسْلِيماً
- وَ مُضِيّاً عَلَى اللَّقَمِ
- وَ صَبْراً عَلَى مَضَضِ الْأَلَمِ
- وَ جِدّاً فِي جِهَادِ الْعَدُوِّ
- وَ لَقَدْ كَانَ الرَّجُلُ مِنَّا وَ الْآخَرُ مِنْ عَدُوِّنَا
- يَتَصَاوَلَانِ تَصَاوُلَ الْفَحْلَيْنِ يَتَخَالَسَانِ أَنْفُسَهُمَا
- أَيُّهُمَا يَسْقِي صَاحِبَهُ كَأْسَ الْمَنُونِ
- فَمَرَّةً لَنَا مِنْ عَدُوِّنَا
- وَ مَرَّةً لِعَدُوِّنَا مِنَّا
- فَلَمَّا رَأَى اللَّهُ صِدْقَنَا أَنْزَلَ بِعَدُوِّنَا الْكَبْتَ
- وَ أَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ
- حَتَّى اسْتَقَرَّ الْإِسْلَامُ مُلْقِياً جِرَانَهُ
- وَ مُتَبَوِّئاً أَوْطَانَهُ
- وَ لَعَمْرِي لَوْ كُنَّا نَأْتِي مَا أَتَيْتُمْ
- مَا قَامَ لِلدِّينِ عَمُودٌ
- وَ لَا اخْضَرَّ لِلْإِيمَانِ عُودٌ
- وَ ايْمُ اللَّهِ لَتَحْتَلِبُنَّهَا دَماً
- وَ لَتُتْبِعُنَّهَا نَدَماً
متن فارسی
سخنى از آن حضرت (علیه السلام)
- ما با رسول الله (صلى اللّه عليه و آله) بوديم.
- پدران و فرزندان و برادران و عموهاى خود را مى كشتيم
- و اين جز به ايمان و تسليم ما نمى افزود،
- كه بر راه راست بوديم
- و بر سوزش آلام شكيبايى مى ورزيديم
- و در جهاد با دشمن به جدّ در ايستاده بوديم.
- بسا مردى از ما و مردى از دشمنان ما،
- مردانه، پنجه در مى افكندند،
- تا كداميك ديگرى را شرنگ مرگ چشاند.
- گاه ما بوديم كه جام مرگ از دست دشمن مى گرفتيم
- و گاه دشمن بود كه جام مرگ از دست ما مى گرفت.
- چون خداوند صداقت ما را در پيكار ديد، دشمن ما را خوار و زبون ساخت
- و ما را پيروزى داد.
- تا اسلام استقرار يافت و از خوف دشمنان آرميد
- و در منزلگاههاى خود مأوا گزيد،
- به جان خودم سوگند، اگر شيوه و سيرت شما را پيش گرفته بوديم،
- حتى ستونى از اين بنا برپا نمى شد
- و درخت اسلام را شاخه ترى نمى روييد.
- به خدا سوگند، آنچه زين پس مى دوشيد خون خواهد بود
- و نصيبى جز پشيمانى نخواهيد برد.
قبلی بعدی
