متن عربی

(8) (و من كلام له ( عليه السلام  ) يعني به الزبير في حال اقتضت ذلك

1. يَزْعَمُ أَنَّهُ قَدْ بَايَعَ بِيَدِهِ وَ لَمْ يُبَايِعْ بِقَلْبِهِ.
2. فَقَدْ أَقَرَّ بِالْبَيْعَةِ وَ ادَّعَى الْوَلِيجَةَ.
3. فَلْيَأْتِ عَلَيْهَا بِأَمْرٍ يُعْرَفُ.
4. وَ إِلَّا فَلْيَدْخُلْ فِيمَا خَرَجَ مِنْهُ.

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام) مقصودش زبير است، در حالى كه، مقتضى چنين سخنى بود.

1. مى گويد كه با دستش بيعت كرده و با دلش بيعت نكرده.
2. دست بيعت فراپيش آورد و مدعى شد كه در دل چيز ديگرى نهان داشته.
3. اگر در ادعاى خود بر حق است، بايد دليل بياورد
4. و گرنه، به جمع ياران من كه از آنان دورى گزيده است بازگردد.