از نامه آن حضرت (علیه السلام) به ابن عباس، عامل او در بصره
بدان، که بصره جايگاه فرود آمدن ابليس است و کشتگاه فتنه ها و آشوبها. پس، مردم آنجا را به نيکی کردن خوشدل نمای و گره وحشت از دلهايشان بگشای.
به من خبر رسيده که با بنی تميم بدخويی و درشتی کرده ای. از ميان بنی تميم ستاره ای غروب نکرد، مگر آنکه در ميان آنها ستاره ديگری طلوع نمود. در جاهليت و اسلام، در کينه جويی، کس همانند آنها نبوده است.
ايشان را با ما پيوند خويشاوندی و قرابت خاص است، که اگر آن را مراعات کنيم، پاداش يابيم و اگر نکنيم، مرتکب گناه شده ايم.
پس ای ابو العباس خدايت رحمت کناد، در آنچه از نيکی و بدی بر دست تو جاری می شود، مدارا کن، که ما هر دو در آن شريکيم و چنان باش که گمانم به تو نيکو گردد و انديشه ام در باره تو بد نگردد.
