هنگامی که آن حضرت (عليه السلام) به عزم جنگ، با دشمن روبرو می شد چنين می فرمود:
بار خدايا، دلها به تو نزديک شده و گردنها به سوی تو کشيده شده و چشمها به درگاه تو خيره و پاها به آستان تو به راه افتاده و بدنها نزار گرديده.
بار خدايا، کينه های پنهان آشکار گشته و ديک کينه ها به جوشش آمده.
بار خدايا، به تو شکوه می کنم، نبودن پيامبرمان را و فراوانی دشمنانمان را و پراکندگی خواستهايمان را. «ای پروردگار، ما ميان ما و قوم ما بحق راهی بگشا که تو بهترين راهگشايان هستی.
