خانه > ترجمه ( عبدالمحمد آیتی) > عوامل ذلت و خواری ( حکمت شماره 2 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
2.وَ قَالَ(عليه السلام ):
- أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ.
- وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ ضُرَّهُ.
- وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ.
- الْبُخْلُ عَارٌ
- وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ
- وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ
- وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ
- وَ الْعَجْزُ آفَةٌ
- وَ الصَّبْرُ شُجَاعَةٌ
- وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ
- وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ
- نِعْمَ الْقَرِينُ الرِّضَى.
- وَ الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ كَرِيمَةٌ.
- وَ الْآدَبُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ.
- وَ الْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ.
- صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ.
- وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ.
- وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ .
متن فارسی
و فرمود (علیه السلام):
- آنكه طمع را شعار خود سازد، خود را خوار ساخته.
- و هر كه پريشانحالى خويش با ديگران در ميان نهد، تن به ذلت داده است.
- و كسى كه زبانش بر او فرمان راند، بى ارج شود.
- بخل، ننگ است.
- و ترس، نقص است.
- و تنگدستى، زبان زيرك را از بيان حجتش بر بندد.
- و بينوا در شهر خود غريب است.
- و ناتوانى، آفت است.
- و شكيبايى، دليرى است.
- و زهد، توانگرى است.
- و پارسايى، چونان سپر است.
- بهترين همنشين خشنودى است از خواست خداوند
- و دانش، ميراثى است گرانمايه
- و آداب، زيورهايى نو به نو
- و انديشه، آينه اى صافى است.
- سينه عاقل صندوقچه راز اوست
- و خوشرويى دام دوستى است
- و برد بارى، گورگاه زشتيها.
قبلی بعدی