متن عربی

 (91) (و من كلام له ( عليه السلام  ) (لما أريد على البيعة بعد قتل عثمان)

1. دَعُونِي وَ الْتَمِسُوا غَيْرِي.
2. فَإِنَّا مُسْتَقْبِلُونَ أَمْراً لَهُ وُجُوهٌ وَ أَلْوَانٌ.
3. لَا تَقُومُ لَهُ الْقُلُوبُ.
4. وَ لَا تَثْبُتُ عَلَيْهِ الْعُقُولُ.
5. وَ إِنَّ الْآفَاقَ قَدْ أَغَامَتْ.
6. وَ الْمَحَجَّةَ قَدْ تَنَكَّرَتْ.
7. وَ اعْلَمُوا أَنِّي إِنْ أَجَبْتُكُمْ رَكِبْتُ بِكُمْ مَا أَعْلَمُ.
8. وَ لَمْ أُصْغِ إِلَى قَوْلِ الْقَائِلِ وَ عَتْبِ الْعَاتِبِ.
9. وَ إِنْ تَرَكْتُمُونِي فَأَنَا كَأَحَدِكُمْ.
10. وَ لَعَلِّي أَسْمَعُكُمْ وَ أَطْوَعُكُمْ لِمَنْ وَلَّيْتُمُوهُ أَمْرَكُمْ.
11. وَ أَنَا لَكُمْ وَزِيراً خَيْرٌ لَكُمْ مِنِّي أَمِيراً.

متن فارسی

خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام) پس از كشته شدن عثمان كه خواستند با او بيعت كنند.

1. از من دست بداريد و ديگرى جز مرا بطلبيد،
2. كه روى به كارى داريم كه چهره ها و رنگهاى گونه گون دارد.
3. نه دلها را در برابر آن طاقت شكيبايى است
4. و نه عقلها را تاب تحمل.
5. سراسر آفاق را ابرى سياه فرو پوشيده
6. و راههاى روشن ناشناخته مانده.
7. بدانيد، كه اگر دعوتتان را اجابت كنم با شما چنان رفتار خواهم كرد كه خود مى دانم.
8. نه به سخن كسى كه در گوشم زمزمه مى كند گوش فرا خواهم داد و نه به سرزنش ملامتگران خواهم پرداخت.
9. اگر مرا به حال خود رها كنيد، من نيز چون يكى از شما خواهم بود.
10. شايد بيشتر از شما، به سخن آنكه كار خود به او وامى گذاريد، گوش سپارم و بيشتر از شما از او فرمان ببرم.
11. اگر براى شما وزير باشم بهتر از آن است كه امير باشم.