متن عربی

(72) (و من كلام له ( عليه السلام  ) قاله لمروان ابن الحكم بالبصرة

1. قَالُوا أُخِذَ مَرْوَانُ بْنُ الْحَكَمِ أَسِيراً يَوْمَ الْجَمَلِ
2. فَاسْتَشْفَعَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ (( عليهماالسلام  ) إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام)فَكَلَّمَاهُ فِيهِ
3. فَخَلَّى سَبِيلَهُ
4. فَقَالَا لَهُ يُبَايِعُكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ (علیه السلام)
5. أَ وَ لَمْ يُبَايِعْنِي بَعْدَ قَتْلِ عُثْمَانَ
6. لَا حَاجَةَ لِي فِي بَيْعَتِهِ
7. إِنَّهَا كَفٌّ يَهُودِيَّةٌ
8. لَوْ بَايَعَنِي بِيَدِهِ لَغَدَرَ بِسَبَّتِهِ
9. أَمَا إِنَّ لَهُ إِمْرَةً كَلَعْقَةِ الْكَلْبِ أَنْفَهُ
10. وَ هُوَ أَبُو الْأَكْبُشِ الْأَرْبَعَةِ
11. وَ سَتَلْقَى الْأُمَّةُ مِنْهُ وَ مِنْ وُلْدِهِ يَوْماً أَحْمَرَ 

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام) در باره مروان بن حكم در بصره،

1. مروان بن حكم در جنگ جمل اسير شد.
2. امام حسن و امام حسين (علیه السلام)، نزد امير المؤمنين شفاعتش كردند
3. و على (علیه السلام) از بند اسارت آزادش نمود.
4. پدر را گفتند: يا امير المؤمنين، مروان با تو بيعت نمى كند على (علیه السلام) در پاسخ آن دو چنين فرمود:
5. مگر بعد از كشته شدن عثمان با من بيعت نكرد
6. مرا به بيعت او نيازى نيست.
7. دست او در بيوفايى دست يهودى را ماند.
8. اگر دست بيعت به من دهد، غدر كند و در نهان بيعت خويش بشكند.
9. بدانيد كه او در آينده به امارت خواهد رسيد، ولى مدت امارتش به همان كوتاهى است كه سگى با زبان بينى خود را بليسد.
10. او پدر چهار فرمانرواست.
11. زودا، كه امت اسلامى از او و فرزندانش روزى خونين را بينند.