متن عربی
(44) (و من كلام له ( عليه السلام ) لما هرب مصقلة بن هبيرة الشيباني إلى معاوية و كان قد ابتاع سبي بني ناجية من عامل أمير المؤمنين ( عليه السلام ) و أعتقهم فلما طالبه بالمال خاس به و هرب إلى الشام
- قَبَّحَ اللَّهُ مَصْقَلَةَ
- فَعَلَ فِعْلَ السَّادَةِ
- وَ فَرَّ فِرَارَ الْعَبِيدِ
- فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّى أَسْكَتَهُ وَ لَا صَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّى بَكَّتَهُ
- وَ لَوْ أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَيْسُورَهُ
- وَ انْتَظَرْنَا بِمَالِهِ وُفُورَهُ
متن فارسی
سخنى از آن حضرت (علیه السلام)مصقلة ابن هبيره شيبانى، اسيران بنى ناجيه را از عامل امير المؤمنين خريد و آزاد كرد و چون على (علیه السلام) بهاى آن مطالبه نمود، مصقله نزد معاويه گريخت و على (علیه السلام) در باره آن فرمود:
- خداوند مصقله را از خير دور كناد.
- كردارش چون سروران آزاده بود
- و فرارش چون بردگان.
- ستاينده اش را، هنوز سخن آغاز نكرده، خاموش ساخت و هنوز زبان به وصف او نگشوده بود كه سرزنش نمود.
- اگر مانده بود و نمى رفت آنچه را كه برايش ميسر بود از او مى ستدم
- و براى باقى، تا مالى به دستش افتد، مهلت مى دادم.