چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  روزه و نماز بی فایده ( حکمت شماره 137 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

137.وَ قَالَ(عليه السلام ):

  1. كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَاءُ.
  2. وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ.

متن فارسی

و فرمود (علیه السلام):

  1. چه بسيار روزه دارى كه از روزه اش جز گرسنگى و تشنگى بهره اى نبرد.

  2. و چه بسا، نمازگزارى كه از نمازش جز بيدارى و رنج نصيبى حاصل نكند. خوشا خوابيدن زيركان و خوشا روزه گشادن ايشان.
قبلی بعدی