متن عربی

 (74) (و من كلام له ( عليه السلام  ) لما بلغه اتهام بني أمية له بالمشاركة في دم عثمان

1. أَ وَ لَمْ يَنْهَ بَنِي أُمَيَّةَ عِلْمُهَا بِي عَنْ قَرْفِي
2. أَ وَ مَا وَزَعَ الْجُهَّالَ سَابِقَتِي عَنْ تُهَمَتِي
3. وَ لَمَا وَعَظَهُمُ اللَّهُ بِهِ أَبْلَغُ مِنْ لِسَانِي
4. أَنَا حَجِيجُ الْمَارِقِينَ
5. وَ خَصِيمُ الْمُرْتَابِينَ
6. وَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ تُعْرَضُ الْأَمْثَالُ
7. وَ بِمَا فِي الصُّدُورِ تُجَازَى الْعِبَادُ

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام) وقتى كه شنيد بنى اميه او را به شركت در قتل عثمان متهم مى كنند

1. آيا باز نداشت بنى اميه را از عيب نهادن بر من، شناختشان از من
2. آيا سابقه من در دين، نادانان را از تهمت نهادن بر من مانع نگرديد
3. خداوند اندرزشان داده و، اندرز خدا از سخن من رساتر است.
4. من بر ضد كسانى كه از دايره دين پاى بيرون مى نهند احتجاج مى كنم.
5. من خصم كسانى هستم كه در دل شك و ترديد مى پرورند.
6. هر كار كه در آن شبهتى هست به كتاب خدا عرضه شود
7. و خدا بندگان خود را به آنچه در دل نهان داشته اند كيفر مى دهد.