خانه > ترجمه ( عبدالمحمد آیتی) > نكوهش اصحاب خود ( خطبه شماره 68 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
(68) (و من كلام له ( عليه السلام ) في ذم أصحابه
- كَمْ أُدَارِيكُمْ كَمَا تُدَارَى الْبِكَارُ الْعَمِدَةُ
- وَ الثِّيَابُ الْمُتَدَاعِيَةُ كُلَّمَا حِيصَتْ مِنْ جَانِبٍ تَهَتَّكَتْ مِنْ آخَرَ
- كُلَّمَا أَطَلَّ عَلَيْكُمْ مَنْسِرٌ مِنْ مَنَاسِرِ أَهْلِ الشَّامِ أَغْلَقَ كُلُّ رَجُلٍ مِنْكُمْ بَابَهُ
- وَ انْجَحَرَ انْجِحَارَ الضَّبَّةِ فِي جُحْرِهَا
- وَ الضَّبُعِ فِي وِجَارِهَا
- الذَّلِيلُ وَ اللَّهِ مَنْ نَصَرْتُمُوهُ
- وَ مَنْ رَمَى بِكُمْ فَقَدْ رَمَى بِأَفْوَقَ نَاصِلٍ
- إِنَّكُمْ وَ اللَّهِ لَكَثِيرٌ فِي الْبَاحَاتِ
- قَلِيلٌ تَحْتَ الرَّايَاتِ
- وَ إِنِّي لَعَالِمٌ بِمَا يُصْلِحُكُمْ
- وَ يُقِيمُ أَوَدَكُمْ
- وَ لَكِنِّي لَا أَرَى إِصْلَاحَكُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِي
- أَضْرَعَ اللَّهُ خُدُودَكُمْ
- وَ أَتْعَسَ جُدُودَكُمْ
- لَا تَعْرِفُونَ الْحَقَّ كَمَعْرِفَتِكُمُ الْبَاطِلَ
- وَ لَا تُبْطِلُونَ الْبَاطِلَ كَإِبْطَالِكُمُ الْحَقَّ
متن فارسی
سخنى از آن حضرت (علیه السلام) در نكوهش اصحابش
- چند با شما مدارا كنم، چونان كه با اشتران جوانى كه كوهانشان از درون ريش است و از برون سالم، مدارا كنند.
- يا با كهنه جامه اى كه اگر از يك جاى پارگى آن را بدوزند، از جاى ديگر پاره شود.
- هر بار كه طلايه لشكر شام از دور پديدار گردد، هر يك از شما به خانه خود مى گريزيد و در را به روى خود مى بنديد.
- همانند سوسمارى، كه از بيم، در سوراخ خود پنهان مى شود، شما نيز به سوراخ خود مى خزيد.
- يا مانند كفتار به لانه پنهان مى شويد.
- به خدا سوگند، خوار و ذليل كسى است كه شما ياريش كرده باشيد.
- هر كه شما را چون تير به سوى خصم افكند، تير سوفار شكسته و بى پيكان، به سوى او افكنده است.
- به خدا سوگند، كه به هنگام آرميدن در عرصه آرامش خانه، شمارتان بسيار است
- و در زير پرچم نبرد، اندك.
- مى دانم داروى درد شما چيست
- و اين كژى را چگونه راست توان كرد.
- ولى نمى خواهم شما را اصلاح كنم، در حالى كه خود را تباه كرده باشم.
- خداوند خوارتان سازد
- و بدبخت و بى بهره گرداند.
- آنسان كه باطل را مى شناسيد، حق را نمى شناسيد
- و آنسان با باطل مبارزه نمى كنيد كه به نابود كردن حق كمر بسته ايد.
قبلی بعدی
