متن عربی

 (97) (و من كلام له ( عليه السلام  )

1. وَ اللَّهِ لَا يَزَالُونَ حَتَّى لَا يَدَعُوا لِلَّهِ مُحَرَّماً إِلَّا اسْتَحَلُّوهُ
2. وَ لَا عَقْداً إِلَّا حَلُّوهُ
3. وَ حَتَّى لَا يَبْقَى بَيْتُ مَدَرٍ وَ لَا وَبَرٍ
4. إِلَّا دَخَلَهُ ظُلْمُهُمْ وَ نَزَلَ بِهِ عَيْثُهُمْ وَ نَبَا بِهِ سُوءُ رَعْيِهِمْ
5. وَ حَتَّى يَقُومَ الْبَاكِيَانِ يَبْكِيَانِ
6. بَاكٍ يَبْكِي لِدِينِهِ
7. وَ بَاكٍ يَبْكِي لِدُنْيَاهُ
8. وَ حَتَّى تَكُونَ نُصْرَةُ أَحَدِكُمْ مِنْ أَحَدِهِمْ كَنُصْرَةِ الْعَبْدِ مِنْ سَيِّدِهِ
9. إِذَا شَهِدَ أَطَاعَهُ
10. وَ إِذَا غَابَ اغْتَابَهُ
11. وَ حَتَّى يَكُونَ أَعْظَمُكُمْ فِيهَا عَنَاءً أَحْسَنَكُمْ بِاللَّهِ ظَنّاً
12. فَإِنْ أَتَاكُمُ اللَّهُ بِعَافِيَةٍ فَاقْبَلُوا
13. وَ إِنِ ابْتُلِيتُمْ فَاصْبِرُوا
14. فَإِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام)

1. به خدا سوگند، بنى اميه، همچنان بمانند تا هر چه را كه خدا حرام كرده است، حلال شمارند
2. و هر پيمانى را بگسلند
3. و هيچ خانه و خيمه اى نماند،
4. جز آنكه، ظلمشان در آن داخل گردد و تبهكاريشان در آن فرود آيد. رفتار زشتشان مردم را از مساكنشان گريزان سازد
5. و دو گروه بگريند:
6. گروهى براى دينشان
7. و گروهى براى دنيايشان.
8. و بمانند تا آن گاه كه يارى يكى از شما، يكى از آنان را، همچون يارى بنده اى باشد خداوندش را،
9. كه چون ببيندش، اطاعتش كند
10. و چون غايب گردد، زبان به بد او گشايد
11. و تا آن گاه كه آنانكه حسن ظنشان به خدا بيشتر است رنج و محنتشان بيشتر گردد.
12. اگر خداوند شما را از شرشان سلامت داد به سوى او روى آوريد
13. و اگر به بلايى گرفتار ساخت، شكيبايى ورزيد
14. كه سرانجام نيك از آن پرهيزگاران است.