متن عربی
129.و من خطبة له (علیه السلام):في ذكر المكاييل و الموازين
- عِبَادَ اللَّهِ إِنَّكُمْ وَ مَا تَأْمُلُونَ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا أَثْوِيَاءُ مُؤَجَّلُونَ وَ مَدِينُونَ مُقْتَضَوْنَ أَجَلٌ مَنْقُوصٌ وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ .
- فَرُبَّ دَائِبٍ مُضَيَّعٌ وَ رُبَّ كَادِحٍ خَاسِرٌ .
- وَ قَدْ أَصْبَحْتُمْ فِي زَمَنٍ لَا يَزْدَادُ الْخَيْرُ فِيهِ إِلَّا إِدْبَاراً وَ لَا الشَّرُّ فِيهِ إِلَّا إِقْبَالًا وَ لَا الشَّيْطَانُ فِي هَلَاكِ النَّاسِ إِلَّا طَمَعاً فَهَذَا أَوَانٌ قَوِيَتْ عُدَّتُهُ وَ عَمَّتْ مَكِيدَتُهُ وَ أَمْكَنَتْ فَرِيسَتُهُ .
- اضْرِبْ بِطَرْفِكَ حَيْثُ شِئْتَ مِنَ النَّاسِ فَهَلْ تُبْصِرُ إِلَّا فَقِيراً يُكَابِدُ فَقْراً أَوْ غَنِيّاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْراً أَوْ بَخِيلًا اتَّخَذَ الْبُخْلَ بِحَقِّ اللَّهِ وَفْراً أَوْ مُتَمَرِّداً كَأَنَّ بِأُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ الْمَوَاعِظِ وَقْراً
- أَيْنَ أَخْيَارُكُمْ وَ صُلَحَاؤُكُمْ وَ أَيْنَ أَحْرَارُكُمْ وَ سُمَحَاؤُكُمْ وَ أَيْنَ الْمُتَوَرِّعُونَ فِي مَكَاسِبِهِمْ وَ الْمُتَنَزِّهُونَ فِي مَذَاهِبِهِمْ أَلَيْسَ قَدْ ظَعَنُوا جَمِيعاً عَنْ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ الْعَاجِلَةِ الْمُنَغِّصَةِ.
- وَ هَلْ [خُلِّفْتُمْ] خُلِقْتُمْ إِلَّا فِي حُثَالَةٍ لَا تَلْتَقِي إِلَّا بِذَمِّهِمُ الشَّفَتَانِ اسْتِصْغَاراً لِقَدْرِهِمْ وَ ذَهَاباً عَنْ ذِكْرِهِمْ فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ .
- ظَهَرَ الْفَسَادُ فَلَا مُنْكِرٌ مُغَيِّرٌ وَ لَا زَاجِرٌ مُزْدَجِرٌ أَفَبِهَذَا تُرِيدُونَ أَنْ تُجَاوِرُوا اللَّهَ فِي دَارِ قُدْسِهِ وَ تَكُونُوا أَعَزَّ أَوْلِيَائِهِ عِنْدَهُ .
- هَيْهَاتَ لَا يُخْدَعُ اللَّهُ عَنْ جَنَّتِهِ وَ لَا تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ .
- لَعَنَ اللَّهُ الْآمِرِينَ بِالْمَعْرُوفِ التَّارِكِينَ لَهُ وَ النَّاهِينَ عَنِ الْمُنْكَرِ الْعَامِلِينَ بِهِ.
متن فارسی
از یک خطبه ی آن حضرت درباره ی پیمانه ها و ترازوها
- بندگان خدا! شما در میان آنچه از این دنیا آرزو دارید میهمانانی هستید که مدتی معین دارید، و بدهکارانی که باید حساب پس بدهید. مدتی است کوتاه و عملی محفوظ.
- بسا کوشایی که کوشش خود را تباه سازد، و رنجبری که زیان به بار آورد.
- شما در روزگاری به سر می برید که در آن جز بر پشت کردن خیر، و روی آوردن شز، و طمع شیطان در هلاکت مردم افزوده نمی شود. اینک زمانی است که ساز و برگ شیطان نیرومند، و نیرنگش فراگیر، و شکارش در دسترس اوست.
- به هر سو که خواهی در احوال مردم نظر کن، آیا جز فقیری که با فقر دست به گریبان است، یا توانگری که نعمت خدا را به ناسپاسی بدل نموده، یا بخیلی که بخل ورزیدن به حق خدا را موجب فراوانی ثروت دانسته، یا سرکش نافرمانی که گویی گوشش از شنیدن پندها کر است کسی را می بینی؟!
- کجایند خوبان و شایستگان شما؟!کو آن آزادگان و بخشندگانتان؟! چه شدند آن پرواپیشگان در کسب وکار، و پرهیزگاران در راه و روش ؟! مگر نه این است که همگی از این دنیای دون و زندگی زودگذر و تیره کننده ی عیش و شادمانی رخت بربستند.
- و آیا جز این است که شما در میان مشتی مردم فرو مایه به جای ماندهاید که از بس پست و بی مقدار و غیر قابل ذکرند لب ها جز به نکوهش آنان به هم نمی خورد؟! «ما همه از خداييم و همه به سوی او بازمی گردیم».[1]
- فساد و تباهی نمایان شده اما نه انکارکنندهای هست که وضع را تغییر دهد، و نه بازدارندهای که خود نیز از آلودگی باز ایستد.آیا با این حال می خواهید در سرای قدس خداوند در جوار او قرار گیرید، و نزد او عزیزترین دوستانش باشید؟!
- هرگز ! خدا را درباره ی بهشتش نتوان فریفت،و به خشنودیش جز با فرمانبرداری او نتوان رسید.
- نفرین خدا بر آمران به معروفی که خود تارک آنند، و بازدارندگان از منکری که خود عامل به آنند!
[1] سوره ی بقره، آیه ی ۱۵۶.
