متن عربی
150 .و من خطبة له (علیه السلام):يومي فيها إلى الملاحم و يصف فئة من أهل الضلال
- وَ أَخَذُوا يَمِيناً وَ شِمَالًا ظَعْناً فِي مَسَالِكِ الْغَيِّ وَ تَرْكاً لِمَذَاهِبِ الرُّشْدِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوا مَا هُوَ كَائِنٌ مُرْصَدٌ وَ لَا تَسْتَبْطِئُوا مَا يَجِيءُ بِهِ الْغَدُ فَكَمْ مِنْ مُسْتَعْجِلٍ بِمَا إِنْ أَدْرَكَهُ وَدَّ أَنَّهُ لَمْ يُدْرِكْهُ وَ مَا أَقْرَبَ الْيَوْمَ مِنْ تَبَاشِيرِ غَدٍ .
- يَا قَوْمِ هَذَا إِبَّانُ وُرُودِ كُلِّ مَوْعُودٍ وَ [دُنُوٌّ] دُنُوٍّ مِنْ طَلْعَةِ مَا لَا تَعْرِفُونَ .
- أَلَا وَ إِنَّ مَنْ أَدْرَكَهَا مِنَّا يَسْرِي فِيهَا بِسِرَاجٍ مُنِيرٍ وَ يَحْذُو فِيهَا عَلَى مِثَالِ الصَّالِحِينَ لِيَحُلَّ فِيهَا رِبْقاً وَ يُعْتِقَ فِيهَا رِقّاً وَ يَصْدَعَ شَعْباً وَ يَشْعَبَ صَدْعاً فِي سُتْرَةٍ عَنِ النَّاسِ لَا يُبْصِرُ الْقَائِفُ أَثَرَهُ وَ لَوْ تَابَعَ نَظَرَهُ .
- ثُمَّ لَيُشْحَذَنَّ فِيهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَيْنِ النَّصْلَ تُجْلَى بِالتَّنْزِيلِ أَبْصَارُهُمْ وَ يُرْمَى بِالتَّفْسِيرِ فِي مَسَامِعِهِمْ وَ يُغْبَقُونَ كَأْسَ الْحِكْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ.
في الضلال
منها - وَ طَالَ الْأَمَدُ بِهِمْ لِيَسْتَكْمِلُوا الْخِزْيَ وَ يَسْتَوْجِبُوا الْغِيَرَ حَتَّى إِذَا اخْلَوْلَقَ الْأَجَلُ وَ اسْتَرَاحَ قَوْمٌ إِلَى الْفِتَنِ وَ [اشْتَالُوا] أَشَالُوا عَنْ لَقَاحِ حَرْبِهِمْ .
- لَمْ يَمُنُّوا عَلَى اللَّهِ بِالصَّبْرِ وَ لَمْ يَسْتَعْظِمُوا بَذْلَ أَنْفُسِهِمْ فِي الْحَقِّ حَتَّى إِذَا وَافَقَ وَارِدُ الْقَضَاءِ انْقِطَاعَ مُدَّةِ الْبَلَاءِ .
- حَمَلُوا بَصَائِرَهُمْ عَلَى أَسْيَافِهِمْ وَ دَانُوا لِرَبِّهِمْ بِأَمْرِ وَاعِظِهِمْ.
- حَتَّى إِذَا قَبَضَ اللَّهُ رَسُولَهُ (صلی الله علیه و آله و سلم)رَجَعَ قَوْمٌ عَلَى الْأَعْقَابِ وَ غَالَتْهُمُ السُّبُلُ وَ اتَّكَلُوا عَلَى الْوَلَائِجِ .
- وَ وَصَلُوا غَيْرَ الرَّحِمِ وَ هَجَرُوا السَّبَبَ الَّذِي أُمِرُوا بِمَوَدَّتِهِ وَ نَقَلُوا الْبِنَاءَ عَنْ رَصِّ أَسَاسِهِ فَبَنَوْهُ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ مَعَادِنُ كُلِّ خَطِيئَةٍ وَ أَبْوَابُ كُلِّ ضَارِبٍ فِي غَمْرَةٍ .
- قَدْ مَارُوا فِي الْحَيْرَةِ وَ ذَهَلُوا فِي السَّكْرَةِ عَلَى سُنَّةٍ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ مِنْ مُنْقَطِعٍ إِلَى الدُّنْيَا رَاكِنٍ أَوْ مُفَارِقٍ لِلدِّينِ مُبَايِنٍ.
متن فارسی
از یک خطبه ی آن حضرت در اشاره به حوادث ناگوار آینده و وصف یکی از گروه های گمراه
- و راه راست و چپ را پیش گرفتند تا در جاده های گمراهی گام نهند، و مسیرهای هدایت را وانهند. پس در آنچه خواهد شد و انتظار پدید آمدنش می رود شتاب نکنید، و آنچه را که فردا پیش آورد دیر نپندارید. بسا شتاب کننده به چیزی که چون آن را بیابد آرزو کند کاشی آن را نمی یافت، و چه نزدیک است امروز به فرا رسیدن سپیده ی فردا!
- ای قوم من، امروز هنگام فرا رسیدن هر موعودی است، و نزدیک پیدا شدن چیزی است که از آن بی خبرید.
- هش دارید، از ما آن کسی که آن فتنه ها را دریابد با چراغی روشن در آن راه پوید، و به روش شایستگان در آن گام بردارد، تا در آن فتنه ها بندی را بگشاید و اسیری را آزاد نماید، و جمعی (گمراه) را پراکنده سازد، و گروه پراکندهای (از اهل حق) را گرد آورد، در حالی که به دور از دیده ی مردم است، پیشناسان جای پایی از او نبینند رچه پیوسته دیده دوزند.
- آنگاه در آن فتنه ها بینش قومی مانند تیز شدن شمشیر به دست آهنگر تیز گردد، دیدگانشان به نور قرآن جلاگیرد، و تفسیر آیات در گوشی هاشان طنین افکند، و شبانگاه از جام حکمت سیراب شوند پس از آنکه صبحگاهان از آن نوشیده باشند.
درباره ی گمراهان - روزگار مهلت آن تبهکاران به درازا کشد تا اسباب ذلت را کاملاً به دست آرند، و سزاوار حوادث ناگوار گردند، تا آنکه روزگارشان به سر آید و اجلشان فرا رسالف ، و گروهی در کنار فتنه ها آرام گیرند، و از جنگ افروزى تن زنند.
- به طوری که صبر و استقامت خود را بر خداوند منت ننهند، و جانبازی خود را در راه حق بزرگ نشمارند، ولی همین که قضای الهی با پایان گرفتن زمان امتحان و گرفتاری دست به هم دهد.
- (همین گروه به ظاهر خاموش) بینش های خود را بر لبه ی شمشیرها نهند[1]، و به فرمان رهبر خیرخواهشان تن به فرمان خدا دهند.
حوادت صدر اسلام - همین که خداوند پیامبرش یابی را به سوی خود برد گروهی به جاهلیت گذشته بازگشتند، و راه های باطل آنان را در حال غفلت و بی خبری به هلاکت افکند. بر دوستان خاص و همفکر خود تکیه کردند.
- و به جای خویشان با بیگانگان پیوستند، و از رشته ای که مأمور به پیوند و دوستی آن بودند (خاندان پیامبر(صلى الله عليه و آله و سلم)) دست کشیدند، و ساختمان (دین و حکومت) از اساس انتقال دادند، و در غیر جای خود بنا کردند. آنان معدن هر خطا، و درهای ورود هر رونده در گرداب گمراهی بودند.
- در دریای حیرت غوطه خوردند، و در وادی مستی و جهالت سرگردان ماندند، به روش فرعونیان گروهی به دنیا دل بستند، و گروهی پیوند خود را با دین بریده از آن جدا گشتند.
[1] یعنی بی تقیه و بی پروا با بر کشیدن شمشیرها عقاید خود را اشکار کنند. یا از روی بصیرت و بینش دست بد شمشیر برند.
