متن عربی
(45) (و من خطبة له ( عليه السلام )
- الْحَمْدُ لِلَّهِ غَيْرَ مَقْنُوطٍ مِنْ رَحْمَتِهِ
- وَ لَا مَخْلُوٍّ مِنْ نِعْمَتِهِ
- وَ لَا مَأْيُوسٍ مِنْ مَغْفِرَتِهِ
- وَ لَا مُسْتَنْكَفٍ عَنْ عِبَادَتِهِ
- الَّذِي لَا تَبْرَحُ مِنْهُ رَحْمَةٌ
- وَ لَا تُفْقَدُ لَهُ نِعْمَةٌ
- وَ الدُّنْيَا دَارٌ مُنِيَ لَهَا الْفَنَاءُ
- وَ لِأَهْلِهَا مِنْهَا الْجَلَاءُ
- وَ هِيَ حُلْوَةٌ خَضْرَاءُ
- وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ
- وَ الْتَبَسَتْ بِقَلْبِ النَّاظِرِ
- فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ مَا بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزَّادِ
- وَ لَا تَسْأَلُوا فِيهَا فَوْقَ الْكَفَافِ
- وَ لَا تَطْلُبُوا مِنْهَا أَكْثَرَ مِنَ الْبَلَاغِ
متن فارسی
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)
- خدا را سپاس، در حالى كه نه از رحمت او نوميدم،
- نه از نعمتش بى بهره ام
- و نه از آمرزش او مأيوسم
- و نه از پرستش او سر بر تافته ام.
- خداوندى، كه رحمت او همواره برجاست
- و نعمتش را زوال نباشد
- و دنيا سرايى است، كه ناپايدارى مقدر اوست.
- مردمش از آنجا رخت برخواهند بست.
- هم شيرين و گواراست و هم سبز و خرّم.
- خواستاران خود را زود مى يابد و مى ربايد.
- هركه در او بنگرد، دلش را مى فريبد.
- پس هر توشه نيكو، كه ميسّر است، برگيريد و قدم به راه سفر نهيد.
- در دنيا بيش از آنچه شما را بسنده است مخواهيد
- و بيش از آنچه به شما داده است طلب مكنيد.
