شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  اخلاص در عبادت ( حکمت شماره 229 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

229.وَ قَالَ(عليه السلام ):

  1. إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ.
  2. وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ.
  3. وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ.

متن فارسی

و فرمود (علیه السلام):

  1.  گروهى، خدا را به شوق بهشت مى پرستند، اين عبادت بازرگانان است.
  2. و گروهى خدا را از ترس عذاب او مى پرستند، اين عبادت بردگان است.
  3. و گروهى خدا را براى سپاس او مى پرستند، اين عبادت آزادگان است.
قبلی بعدی