متن عربی

191.و من كلام له  (علیه السلام):في معاوية

(1)وَ اللَّهِ مَا مُعَاوِيَةُ بِأَدْهَى مِنِّي وَ لَكِنَّهُ يَغْدِرُ وَ يَفْجُرُ

(2)وَ لَوْ لَا كَرَاهِيَةُ الْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَى النَّاسِ

(3)وَ لَكِنْ كُلُّ غُدَرَةٍ فُجَرَةٌ وَ كُلُّ فُجَرَةٍ كُفَرَةٌ

(4)وَ لِكُلِّ غَادِرٍ لِوَاءٌ يُعْرَفُ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ

(5)وَ اللَّهِ مَا أُسْتَغْفَلُ بِالْمَكِيدَةِ وَ لَا أُسْتَغْمَزُ بِالشَّدِيدَةِ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است در ردّ کسانی که عقیده داشتند مدیریت و سیاست معاویه بیشتر از آن حضرت است.

(1)بخدا سوگند معاویه زیرکتر از من نیست، ولی او بیوفائی و خیانت و معصیت می کند(کارهای خود را با مکر و فریب به پیش می­برد).

(2)و اگر ناپسندی و نکوهیدگی بیوفائی و حیله نبود من زیرکترین مردم بودم.

(3)ولی برای هر مکر و بیوفائی فجور و گناه هست، و هر فجور و گناه نافرمانی خدا و کفر در عمل است.

(4)و برای هر مکر و بیوفائی کننده در روز قیامت علامت و نشانی خواهد بود که بوسیله آن شناخته و رسوا شود.

(5)بخدا سوگند من با مکر و حیله غافلگیر نمیشوم، و باکارهای سخت و یا پیشامدهای ناگوار به ضعف و ناتوانی کشیده نمیشوم.