متن عربی
57. و من كتاب له (علیه السلام) إلى أهل الكوفة عند مسيره من المدينة إلى البصرة
(1)أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي خَرَجْتُ [عَنْ] مِنْ حَيِّي هَذَا إِمَّا ظَالِماً وَ إِمَّا مَظْلُوماً وَ إِمَّا بَاغِياً وَ إِمَّا مَبْغِيّاً عَلَيْهِ
(2)وَ [أَنَا] إِنِّي أُذَكِّرُ اللَّهَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي هَذَا لَمَّا نَفَرَ إِلَيَّ
(3)فَإِنْ كُنْتُ مُحْسِناً أَعَانَنِي وَ إِنْ كُنْتُ مُسِيئاً اسْتَعْتَبَنِي.
متن فارسی
از نامه های آن حضرت است به اهل کوفه هنگامی که از مدینه بسوی بصره می رفت.
(1)پس از ستایش و صلوات من از میان قبیله ام خارج شده ام یا ظالم هستم و یا مظلوم، یا تجاوزگرم، یا مورد تجاوز واقع شده ام.
(2)من خدا را بیاد کسی می آورم که این نامه من بدست او میرسد که بسوی من حرکت کند.
(3)پس اگر نیکوکار باشم یاریم کند، و اگر بدکار باشم از من درخواست بازگشت و خوشنودی خواهی کند.
قبلی بعدی