متن عربی
289-قَالَ (علیه السلام): (1)كَانَ لِي فِيمَا مَضَى أَخٌ فِي اللَّهِ وَ كَانَ [يُعَظِّمُهُ] يُعْظِمُهُ فِي عَيْنِي صِغَرُ الدُّنْيَا فِي عَيْنِهِ وَ كَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلَا يَشْتَهِي [يَتَشَهَّى] مَا لَا يَجِدُ وَ لَا يُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ وَ كَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً فَإِنْ قَالَ بَذَّ الْقَائِلِينَ وَ نَقَعَ غَلِيلَ السَّائِلِينَ .
(2)وَ كَانَ ضَعِيفاً مُسْتَضْعَفاً فَإِنْ جَاءَ الْجِدُّ فَهُوَ لَيْثُ غَابٍ [لَيْثٌ عَادٍ] وَ صِلُّ وَادٍ لَا يُدْلِي بِحُجَّةٍ حَتَّى يَأْتِيَ قَاضِياً وَ كَانَ لَا يَلُومُ أَحَداً عَلَى مَا [لَا] يَجِدُ الْعُذْرَ فِي مِثْلِهِ حَتَّى يَسْمَعَ اعْتِذَارَهُ وَ كَانَ لَا يَشْكُو وَجَعاً إِلَّا عِنْدَ بُرْئِهِ وَ كَانَ يَقُولُ مَا يَفْعَلُ [مَا يَقُولُ] وَ لَا يَقُولُ مَا لَا يَفْعَلُ وَ كَانَ إِذَا [إِنْ] غُلِبَ عَلَى الْكَلَامِ لَمْ يُغْلَبْ عَلَى السُّكُوتِ وَ كَانَ عَلَى [أَنْ يَسْمَعَ] مَا يَسْمَعُ أَحْرَصَ مِنْهُ عَلَى أَنْ يَتَكَلَّمَ وَ كَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ يَنْظُرُ [نَظَرَ] أَيُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى [فَخَالَفَهُ] فَيُخَالِفُهُ فَعَلَيْكُمْ بِهَذِهِ الْخَلَائِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِيهَا فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِيعُوهَا فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ الْقَلِيلِ خَيْرٌ مِنْ تَرْكِ الْكَثِيرِ.
متن فارسی
(1)درگذشته برادری در راه خدا داشتم که کوچک بودن دنیا در نظرش او را در نظرم بزرگ داشته بود. از بندگي شکم رهیده بود، آنچه را نمی یافت آرزو نمی کرد، و چون می یافت زیاده روی نمی نمود. بیشتر روزگارش را به خاموشی می گذراند، و اگر سخن می گفت بر سایر گویندگان غلبه می یافت و عطش پرسندگان را فرو می نشاند.
(1)مردی افتاده بود و همگان ناتوانش می پنداشتند، و چون زمان کوشش و تلاش فرامی رسید به شیر بیشه و مار بیابان میماند. پیش از آن که نزد قاضی رود دلیلی را مطرح نمی کرد. کسی را که خطا می کرد و احتمال میداد عذری دارد تا عذرش را نمی شنید سرزنش نمی کرد. از درد گلایه نمی کرد مگر آنگاه که بهبود یافته بود. آنچه را عمل می کرد می گفت و آنچه عمل نمی کرد نمی گفت. اگر در سخن گفتن مغلوب می شد در خاموشی مغلوب نمی شد. همواره بر شنیدن حریص تر بود تا گفتن. هرگاه دو کار برایش پیش می آمد می دید کدام یک از آنها به هوای نفس نزدیک تر است پس با آن مخالفت می کرد. پس بر شما باد به این ارزش های اخلاقی، به آنها بچسبید و در آنها با یکدیگر رقابت کنید. اگر نتوانستید به همهٔ آنها برسید، بدانید که برگرفتن اندک بهتر از ترک کردن همه است.
قبلی بعدی