متن عربی

71.و من خطبة له (علیه السلام):علم فيها الناس الصلاة على النبي (صلی الله علیه و آله و سلم)و فيها بيان صفات الله سبحانه و صفة النبي و الدعاء له‏

صفات الله‏

(1)اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْمَدْحُوَّاتِ وَ دَاعِمَ الْمَسْمُوكَاتِ

(2)وَ جَابِلَ الْقُلُوبِ عَلَى فِطْرَتِهَا شَقِيِّهَا وَ سَعِيدِهَا

صفات النبي‏

(3)اجْعَلْ شَرَائِفَ صَلَوَاتِكَ وَ نَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ (4)الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ

(5)وَ الْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ

(6)وَ الدَّافِعِ جَيْشَاتِ الْأَبَاطِيلِ

(7)وَ الدَّامِغِ صَوْلَاتِ الْأَضَالِيلِ

(8)كَمَا حُمِّلَ فَاضْطَلَعَ

(9)قَائِماً بِأَمْرِكَ

(10)مُسْتَوْفِزاً فِي مَرْضَاتِكَ

(11)غَيْرَ نَاكِلٍ عَنْ قُدُمٍ

(12)وَ لَا وَاهٍ فِي عَزْمٍ

(13)وَاعِياً لِوَحْيِكَ حَافِظاً لِعَهْدِكَ

(14)مَاضِياً عَلَى نَفَاذِ أَمْرِكَ

(15)حَتَّى أَوْرَى قَبَسَ الْقَابِسِ وَ أَضَاءَ الطَّرِيقَ لِلْخَابِطِ

(16)وَ هُدِيَتْ بِهِ الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضَاتِ الْفِتَنِ وَ الْآثَامِ

(17)وَ أَقَامَ بِمُوضِحَاتِ الْأَعْلَامِ وَ نَيِّرَاتِ الْأَحْكَامِ

(18)فَهُوَ أَمِينُكَ الْمَأْمُونُ وَ خَازِنُ عِلْمِكَ الْمَخْزُونِ

(19)وَ شَهِيدُكَ يَوْمَ الدِّينِ

(20)وَ بَعِيثُكَ بِالْحَقِّ وَ رَسُولُكَ إِلَى الْخَلْقِ‏

الدعاء للنبي‏

(21)اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فِي ظِلِّكَ

(22)وَ اجْزِهِ مُضَاعَفَاتِ الْخَيْرِ مِنْ فَضْلِكَ

(23)اللَّهُمَّ وَ أَعْلِ عَلَى بِنَاءِ الْبَانِينَ بِنَاءَهُ

(24)وَ أَكْرِمْ لَدَيْكَ مَنْزِلَتَهُ وَ أَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ

(25)وَ اجْزِهِ مِنِ ابْتِعَاثِكَ لَهُ مَقْبُولَ الشَّهَادَةِ مَرْضِيَّ الْمَقَالَةِ

(26)ذَا مَنْطِقٍ عَدْلٍ وَ خُطْبَةٍ فَصْلٍ

(27)اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ فِي بَرْدِ الْعَيْشِ

(28)وَ قَرَارِ النِّعْمَةِ وَ مُنَى الشَّهَوَاتِ

(29)وَ أَهْوَاءِ اللَّذَّاتِ‏ وَ رَخَاءِ الدَّعَةِ

(30)وَ مُنْتَهَى الطُّمَأْنِينَةِ وَ تُحَفِ الْكَرَامَةِ.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است که در آن صلوات فرستادن به پیامبر را به مردم تعلیم داده است.

(1)بارخدایا ای گستراننده گسترده ها(زمینها) و تکیه دهنده( نگهدارنده) سقفها (آسمانها).

(2)و آفریننده دلها روی فطرت مخصوص آنها بدبختش و خوشبختش.

(3)قرار ده شریفترین درودهایت و با رشد و نمو کننده ترین برکات خود بر محمد و که بنده تو وفرستاده تو است.

(4)ختم کننده- وحی و ادیان و کتابهای- گذشته و گشاینده بسته شده ها و مشکلها بود.

(5)و اعلان و آشکار کننده حق بود از راه حق و با روش درست.

(6)و دفع کننده جوش و خروش باطلها بود.

(7)و هلاک کننده حمله های گمراهیها بود.

(8)همچنانکه رسالت الهی به او حمل شد و او با قدرت و قوت آنرا برداشت و حمل کرد.

(9)در حالی که به امر تو قیام کرد.

(10)شتاب کننده بود در بدست آوردن خوشنودی تو.

(11)عدول کننده از اقدام نبود.

(12)در عزم و اراده او سستی راه نداشت

(13)ضبط و حفظ کننده وحی تو، و نگهدارنده عهد و پیمان تو بود.

(14)ادامه دهنده اجرای امر تو بود.

(15)تا آنکه برای طالبان آتش شعله برافروخت، و راه را برای بیراهه رونده ها روشن مود.

(16)و دلها پس از آنکه در فتنه ها و گناهان غوطه ور بودند به وسیله تو هدایت یافتند.

(17)نشانه های روشنگر، و احکام نورانی را اقامه و برپا نمود.

(18)او امین مطمئن تو و خزانه دار علم مستور و مخفی تو است.

(19)و شاهد تو است(بر اعمال بندگان) در روز جزا و حساب.

(20)برانگیخته بر حق از جانب تو، و فرستاده تو بسوی مخلوقات است.

(21)خدایا برای او در سایه خود جای فراخی بگشا.

(22)و او را پاداشهای نیک زیاد عطا کن از فضل خود.

(23)خدایا بنای (دین) او را بر بنای بینانگذاران بلند کن.

(24)مقام و منزلت او را نزد خودت گرامی دار،  ونور او را کامل و تمام کن.

(25)و او را از مبعوث کردنش شهادت قوبل شده و گفتار پسندیده پاداش ده(در پاداش بعثت او شهادت او را قبول کن، سخنان او را بپذیر).

(26)صاحب گفتار عادلانه خصلت و حالت فیصله دهنده و جدا کننده حق از باطل.

(27)خدایا میان ما و او را جمع کن در زندگی آرام (برد العیش: زندگی بی جنگ).

(28)و در نعمت مستقر و جاوید، و آرزوهای دلخواه و دل پسند.

(29)و در لذتهای نفس پسنده، و آرامش فراوان و وسیع.

(30)و در آخرین درجه اطمینان و تحفه های کرامت و احترام.