سپاس مى گويم او را، بر آنچه بستد و بر آنچه عطا كرد
و بر هر احسان كه نمود و بر هر امتحان كه فرمود.
از درون هر پنهان آگاه است
و هر رازى در نزد او آشكار است
به هر چه در دلهاست داناست و هر چه كه چشمان، دزديده، در آن نگرند مى داند.
شهادت مى دهم كه خداوندى جز او نيست
و محمد (صلى اللّه عليه و آله) برگزيده و مبعوث از سوى اوست.
شهادتى كه در آن نهان و آشكار و دل و زبان موافق باشند.
و از اين خطبه
به خدا سوگند، سخنى است به جد، نه بازيچه،
سخنى است راست، نه دروغ
و، آن سخن مرگ است، كه چاووش آن بانگ دعوت خود به گوش همه رسانيد و ساربان خدا خوانش مسافران را با شتاب فراخواند.
پس به بسيارى مردمان فريفته نشوى،
كه خود به چشم خود ديدى آن را كه پيش از تو بود، مالها اندوخت و از درويشى برحذر بود و با آرزوى دراز و دور انگاشتن مرگ، از عاقبت امر ايمن زيست، چگونه مرگ او را فرو گرفت و از وطنش بركند
و بر تخته هاى تابوت نشاند و مردم تابوت او را از يكديگر مى گرفتند
و بر دوشها مى نهادند و با سر انگشتان نگه مى داشتند.
آيا آن كسانى را كه آرزوهاى دور و دراز در دل داشتند
و بناهاى بلند و استوار برمى آوردند
و مال فراوان گرد مى آوردند،
ديدى، كه خانه هايشان گورهايشان شد
و هر چه گرد آورده بودند تباه گرديد
و اموالشان به ميراث خواران رسيد
و زنانشان نصيب ديگران شد
نه ياراى آنكه بر حسنات خويش بيفزايند
و نه توان آنكه از گناهان پوزش خواهند.
هركس تقوا را شعار قلب خود سازد، در اعمال خير بر ديگران پيشى گيرد
و كارش موجب رستگاريش گردد.
خيرى را كه از پرهيزگارى حاصل مى كنيد غنيمت شماريد
و براى رسيدن به بهشت كارى در خور آن كنيد.
زيرا دنيا را نيافريده اند كه سراى جاويدان شما باشد،
بلكه گذرگاهى است و بايد از آن توشه برگيريد، براى سرايى كه در آن قرار خواهيد گرفت.
پس براى سفر بشتابيد
و مركبان را حاضر آوريد كه زمان جدايى در رسيده است.
