رترين بى نيازى و دارايى، نوميدى است از آنچه در دست مردم است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  مدح رسول خدا و موعظه مردم ( خطبه شماره 160 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

160.و من خطبة له (علیه السلام):في صفة النبي و أهل بيته و أتباع دينه، و فيها يعظ بالتقوى‏

الرسول و أهله و أتباع دينه‏

(1)ابْتَعَثَهُ بِالنُّورِ الْمُضِي‏ءِ وَ الْبُرْهَانِ الْجَلِيِّ

(2)وَ الْمِنْهَاجِ الْبَادِي وَ الْكِتَابِ الْهَادِي

(3)أُسْرَتُهُ خَيْرُ أُسْرَةٍ وَ شَجَرَتُهُ خَيْرُ شَجَرَةٍ

(4)أَغْصَانُهَا مُعْتَدِلَةٌ وَ ثِمَارُهَا مُتَهَدِّلَةٌ

(5)مَوْلِدُهُ بِمَكَّةَ وَ هِجْرَتُهُ بِطَيْبَةَ عَلَا بِهَا ذِكْرُهُ وَ امْتَدَّ مِنْهَا صَوْتُهُ

 (6)أَرْسَلَهُ بِحُجَّةٍ كَافِيَةٍ وَ مَوْعِظَةٍ شَافِيَةٍ وَ دَعْوَةٍ مُتَلَافِيَةٍ

(7)أَظْهَرَ بِهِ الشَّرَائِعَ الْمَجْهُولَةَ وَ قَمَعَ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ

(8) وَ بَيَّنَ بِهِ الْأَحْكَامَ الْمَفْصُولَةَ

(9)فَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً تَتَحَقَّقْ شِقْوَتُهُ وَ تَنْفَصِمْ عُرْوَتُهُ وَ تَعْظُمْ كَبْوَتُهُ

(10)وَ يَكُنْ مَآبُهُ إِلَى الْحُزْنِ الطَّوِيلِ وَ الْعَذَابِ الْوَبِيلِ

(11) وَ أَتَوَكَّلُ عَلَى اللَّهِ تَوَكُّلَ الْإِنَابَةِ إِلَيْهِ

(12)وَ أَسْتَرْشِدُهُ السَّبِيلَ الْمُؤَدِّيَةَ إِلَى جَنَّتِهِ الْقَاصِدَةَ إِلَى مَحَلِّ رَغْبَتِهِ‏.

النصح بالتقوى‏

(13)أُوصِيكُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ طَاعَتِهِ

(14)فَإِنَّهَا النَّجَاةُ غَداً وَ الْمَنْجَاةُ أَبَداً

(15)رَهَّبَ فَأَبْلَغَ وَ رَغَّبَ فَأَسْبَغَ

(16)وَ وَصَفَ لَكُمُ الدُّنْيَا وَ انْقِطَاعَهَا وَ زَوَالَهَا وَ انْتِقَالَهَا

(17)فَأَعْرِضُوا عَمَّا يُعْجِبُكُمْ فِيهَا لِقِلَّةِ مَا يَصْحَبُكُمْ مِنْهَا

(18)أَقْرَبُ دَارٍ مِنْ سَخَطِ اللَّهِ وَ أَبْعَدُهَا مِنْ رِضْوَانِ اللَّهِ

(19) فَغُضُّوا عَنْكُمْ عِبَادَ اللَّهِ غُمُومَهَا وَ أَشْغَالَهَا

(20)لِمَا قَدْ أَيْقَنْتُمْ بِهِ مِنْ فِرَاقِهَا وَ تَصَرُّفِ حَالاتِهَا

(21)فَاحْذَرُوهَا حَذَرَ الشَّفِيقِ النَّاصِحِ وَ الْمُجِدِّ الْكَادِحِ

(22)وَ اعْتَبِرُوا بِمَا قَدْ رَأَيْتُمْ مِنْ مَصَارِعِ الْقُرُونِ قَبْلَكُمْ

(23)قَدْ تَزَايَلَتْ أَوْصَالُهُمْ وَ زَالَتْ أَبْصَارُهُمْ وَ أَسْمَاعُهُمْ

(24)وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ وَ انْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعِيمُهُمْ
(25)فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ‏ الْأَوْلَادِ فَقْدَهَا وَ بِصُحْبَةِ الْأَزْوَاجِ مُفَارَقَتَهَا

(26)لَا يَتَفَاخَرُونَ وَ لَا يَتَنَاسَلُونَ وَ لَا يَتَزَاوَرُونَ وَ لَا يَتَحَاوَرُونَ

(27)فَاحْذَرُوا عِبَادَ اللَّهِ حَذَرَ الْغَالِبِ لِنَفْسِهِ الْمَانِعِ لِشَهْوَتِهِ النَّاظِرِ بِعَقْلِهِ

(28) فَإِنَّ الْأَمْرَ وَاضِحٌ وَ الْعَلَمَ قَائِمٌ

(29)وَ الطَّرِيقَ جَدَدٌ وَ السَّبِيلَ قَصْدٌ


متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است درباره مدح رسول خدا و موعظه مردم.

(1)خدا آن حضرت را برانگیخت با نور و روشنایی بخش، و دلیل روشن.

(2)و با راه روشن و آشکار، و کتاب هدایت کننده.

(3)ال بیت و خاندان او بهترین خاندان است، و درخت او(اصل و نسب او) بهترین شجره است.

(4)شاخه های آن شجره راست و درست است، و میوه های آن آویزان و نزدیک است.

(5)ولادت او در مکه است و هجرت او به مدینه، در آنجا نامش بلند شده، و از آنجا صدای دعوتش به سایر شهرها و مناطق کشیده شد.

(6)خدا او را فرستاد با دلیل کافی، و پند و موعظه شفا بخش، و دعوت تدارک و جبران کننده.

(7)بوسیله او احکام و شریعتهای نامعلوم و ناشناخته را ظاهر ساخت، و بدست او بدعتهای وارد شده را ریشه کن نمود.

(8)و بوسیله او احکام مشروح و مفصل را بیان نمود.

(9)پس هرکس غیر از اسلام دین بطلبد شقاوت و بدبختی او مسلم می شود، و دستگیره او از حق گسیخته می گردد، و لغزش او بزرگ  می باشد.

(10)وبازگشت او بسوی اندوه طولانی، و عذاب دردناک خواهد بود.

(11)و بر خدا توکل می کنم، و توکل کسی که بسو او بازگشت دارد.

(12)و از او میخواهم مرا راهنمایی کند براهی که به بهشت می­رساند، ومقصد آن محل رغبت و رضایت او است.

(13)ای بندگان خدا شما را سفارش می کنم به تقوای خدا و اطاعت او.

(14)زیرا که تقوی و اطاعت سبب نجات فردا است و همیشه وسیله پیروزی و رهایی است.

(15)و از عذاب و غضب خود ترسانده و در بیم دادن مبالغه نموده، وبر رحمت ورضایت خود تشویق نموده و تشویق را کامل و فراوان کرده است.

(16)برای شما دنیا و جدا شدن و از بین رفتن و منتقل شدن آنرا توصیف کرده است.

(17)پس اعاض و صرف نظر کنید از آنچه در دنیا شما را به شگفت میآورد بخاطر کم بودن همراهی آن با شما.

(18)نزدیکترین سرائی است به خشم و ناخشنودی خدا و دورترین خانه ایست از رضایت خدا.

(19)پس ای بندگان خدا چشم بپوشید از غصه ها و گرفتاریهای آن.

(20)بخاطر آنکه یقین دارید به جدائی آن و تغییر یافتن حالات آن.

(21)پس از آن حذر کنید مانند حذر کردن شخص هراسان و خیرخواه، و تلاشگر زحمت کش.

(22)و عبرت بگیرید از آن چه دیده ایند از هلاکت قرنهای پیش از شما.

(23)بندهای آنها از هم جدا شده و چشمها و گوشهای آنها از بین رفته است.

(24)و شرافت و عزّت آنها از بین روفته، و شادی و خوشگذرانی آنها پایان یافته و بریده شده است.

(25)بودن با اولاد را تبدیل به بدوری آنها و همنشینی همسران را به جدائی آنها تبدیل نموده اند.

(26)به یکدیگر فخر نمی­کنند، و تولید نسل ندارند، وبه زیارت یکدیگر نمی روند، و با هم همسایگی نمی­کنند.

(27)پس حذر کنید ای بندگان خدا مانند حذر کردن کسی که بر نفس خود غلبه و تسلط دارد، جلو شهوت خود را گرفته و با چشم عقلش نگاه می­کند.

(28)زیرا که امر دین و آخرت روشن و نمایان است، و نشانه سعادت و رستگاری – برپا می باشد.

(29)و شاهراه آماده و گسترده و راه درست وراست است.

قبلی بعدی