چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  فلسفه،بخش مهمی از احکام اسلامی ( حکمت شماره 244 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 [244] .قَالَ (علیه السلام): (1) فَرَضَ اللَّهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْكِ وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْرِ وَ الزَّكَاةَ تَسْبِيباً لِلرِّزْقِ وَ الصِّيَامَ ابْتِلَاءً لِإِخْلَاصِ الْخَلْقِ

(2)وَ الْحَجَّ [تَقْوِيَةً] تَقْرِبَةً لِلدِّينِ وَ الْجِهَادَ عِزّاً لِلْإِسْلَامِ وَ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعَوَامِّ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ رَدْعاً لِلسُّفَهَاءِ

(3)وَ صِلَةَ الرَّحِمِ مَنْمَاةً لِلْعَدَدِ وَ الْقِصَاصَ حَقْناً لِلدِّمَاءِ وَ إِقَامَةَ الْحُدُودِ إِعْظَاماً لِلْمَحَارِمِ وَ تَرْكَ شُرْبِ الْخَمْرِ تَحْصِيناً لِلْعَقْلِ

(4)وَ مُجَانَبَةَ السَّرِقَةِ إِيجَاباً لِلْعِفَّةِ وَ تَرْكَ الزِّنَى [الزِّنَا] تَحْصِيناً لِلنَّسَبِ وَ تَرْكَ اللِّوَاطِ تَكْثِيراً لِلنَّسْلِ وَ الشَّهَادَاتِ اسْتِظْهَاراً عَلَى الْمُجَاحَدَاتِ

(5)وَ تَرْكَ الْكَذِبِ تَشْرِيفاً لِلصِّدْقِ وَ السَّلَامَ أَمَاناً مِنَ الْمَخَاوِفِ وَ الْأَمَامَةَ نِظَاماً لِلْأُمَّةِ وَ الطَّاعَةَ تَعْظِيماً لِلْإِمَامَةِ.


متن فارسی

امام (عليه السّلام) فرمود:(1)خدا ایمان را واجب و مقرر نموده برای پاک نمودن از شرک، ونماز را واجب نموده برای منزه نمودن از تکبر، و زکات را برای سبب قرار دادن به روزی، و روزه را برای امتحان اخلاص مردم.

(2)و حج را برای تقویت دین،و جهاد را برای عزت اسلام، و امر به معروف را برای اصلاح عوام، و نهی از منکر را برای منع و جلوگیری نابخردان.

(3)و صله ارحام را برای زیاد شدن عدد، و قصاص را برای حفظ خونها، و اقامه حدود را برای بزرگ شدن حرامها، و ترک نمودنشرابخواری را برای محفوظ نگهداشتن عقلها.

(4)و دوری نمودن از دزدی را برای ثابت نمودن عفت، و ترک زنا را برای محفوظ نگهداشتن نسبها، و ترک لواط را برای زیاد نمودن نسل، و شهادتها (شاهد گرفتن  شهادت دادن) را برای حاحتیاز نمودن به انکار نمودنها.

(5)و ترک دروغ را برای شرافت دادن براست گویی و سلام را برای ایمنی از ترسها، وامامت را برای نظم و امنیت امت، و اطاعت و فرمانبری را برای بزرگ شمردن امامت و رهبری.

قبلی بعدی