متن عربی

[464] .قَالَ (علیه السلام):  فِي دُعَاءٍ اسْتَسْقَى بِهِ-(1) اللَّهُمَّ اسْقِنَا ذُلُلَ [السَّحَائِبِ‏] السَّحَابِ دُونَ صِعَابِهَا.

(2)[قال الرضي [رحمه الله تعالى‏] و هذا من الكلام العجيب الفصاحة و ذلك أنه (علیه السلام)شبه [السحب‏] السحاب ذوات الرعود و البوارق و الرياح و الصواعق بالإبل الصعاب التي تقمص برحالها و [تتوقص‏] تقص بركبانها و شبه السحاب [الخالية] خالية من تلك [الزوابع‏] الروائع بالإبل الذلل التي تحتلب طيعة و تقتعد مسمحة]

متن فارسی

 از دعاهای آن بزرگوار است که با آن درخواست باران می کرد: (1)خدایا ما را با ابرهای رام سیراب کن، ونه با ابرهای سخت و سرکش.

(2)و این سخنی است دارای فصاحت عجیب، زیراکه آن حضرت ابرهای دارای رعد و برق و باد و صاعقه را تشبیه نموده به شتر چموشی که بار و پالان خود را میاندازد، و سوار خود را به زمین انداخته و گردنش می شکند، و ابرهای رام را که این چیزهای ترس آور را ندارد تشبیه کرده به شتری که به آرامی دوشیده می شود، و براحتی سواری میدهد.