31 - هنگامی که ابن عباس را نزد... |
41 - نهی از غدر و بی وفایی |
51 - هنگامی که باران معاویه بر... |
|
32 - تقسیم مردم به چهار گروه |
42 - تحذير پیروان هوا و طول امل |
52 - نكوهش دنیا |
|
33 - هنگامی که به نبرد مردم بصره... |
43 - درنگ جرير بن عبدالله |
53 - ذكر بیعت |
|
34 - آنگاه که لشکر به جنگ با... |
44 - اسیران بنی ناجيه |
54 - پاسخ به یاران خود |
|
35 - بعد از حکمیت |
45 - حمد خدا و نکوهش دنیا |
55 - وصف اصحاب رسول الله (ص) |
|
36 - بیم دادن نهروانیان |
46 - هنگامى كه به قصد شام سفر مى... |
56 - خطاب به اصحاب خود |
|
37 - فضائل امير المؤمنين عليه... |
47 - درباره کوفه |
57 - گذر کردن خوارج از آب نهروان |
|
38 - معنای شبهه |
48 - هنگامی که عزم سفر شام داشت |
58 - در باب خوارج |
|
39 - نكوهش یاران خود |
49 - صفات باری تعالی |
59 - کشته شدن همه خوارج |
|
40 - رد دعوی خوارج |
50 - فتنه های گمراه کننده |
60 - در باره خوارج |
|
31 - وصیت به حسن بن علی (عليهما... |
41 - خیانت در امانت |
51 - مالیات |
|
32 - به معاويه |
42 - عزل عمر بن ابی سلمه |
52 - اوقات نماز |
|
33 - به قثم بن عباس |
43 - خیانت در غنايم جنگی |
53 - عهد نامه مالک اشتر |
|
34 - به محمد بن ابی ابکر |
44 - به زياد بن ابيه |
54 - به طلحه و زبير |
|
35 - پس از کشته شدن محمد بن ابی بکر |
45 - به عثمان بن حنيف |
55 - هشدار به معاویه |
|
36 - به عقيل بن ابی طالب |
46 - به یکی از کارگزاران |
56 - به شريح بن هانی |
|
37 - پیروی از هواهای نفسانی |
47 - وصیت پیش از شهادت |
57 - به مردم کوفه |
|
38 - به مردم مصر |
48 - به معاويه |
58 - داستان صفین |
|
39 - به عمرو بن العاص |
49 - پرهیز از دنیاپرستی |
59 - به اسود بن قطبه |
|
40 - اختلاس |
50 - به فرماندهان لشکرها |
60 - توصیه به کارگزاران |
|
31 - نیکوکار، بهتر از کار نیکو |
41 - وصف یاری شایسته |
51 - ارزش عقل و ادب و مشورت |
|
32 - میانه روی در بخشش و مصرف |
42 - حبّ علی، معیار ایمان |
52 - صبر بر ناخوشایندها و... |
|
33 - ترک آرزوها |
43 - عُجب و غرور، آفت حسنات |
53 - دارایی و برازندگی، فقر و... |
|
34 - نتیجه بدرفتاری با مردم |
44 - معیار صداقت و شجاعت و عفت |
54 - ارزش قناعت |
|
35 - زيان آرزوهاى طولانی |
45 - دوراندیشی و تفکر، راه پیروزی |
55 - رابطه مال و شهوات |
|
36 - نهی از تشریفات بیجا |
46 - تفاوت افراد کریم و لئیم |
56 - ارزش نصیحت و نصیحت کننده |
|
37 - با اینها دوستی نکن |
47 - راه جذب دلها |
57 - اهمیت کنترل زبان |
|
38 - تقدم واجبات بر مستحبات |
48 - پنهان ماندن عیوب |
58 - در وصف زنان |
|
39 - تفاوت عاقل و احمق در گفتار |
49 - عفو در هنگام قدرت |
59 - پاسخ بهتر به نیکی دیگران |
|
40 - بیمارى سبب ریزش گناهان |
50 - حقیقت سخاوت |
60 - اهمیت شفاعت |
2.و في حديثه ( عليه السلام )هَذَا الْخَطِيبُ الشَّحْشَحُ.
يريد الماهر بالخطبة الماضي فيها و كل ماض في كلام أو سير فهو شحشح و الشحشح في غير هذا الموضع البخيل الممسك
مراد از «شحشح» كسى است كه در اداى خطبه و ادامه دادن آن مهارت دارد و هر كه در سخن و رفتار چالاك باشد او را «شحشح» گويند. در غير اين موضوع به معنى بخيل و ممسك است.
قبلی بعدی
قم - میدان جانبازان - خیابان شهید فاطمی روبروی کوچه 21 ؛ شماره تماس: 37745111-025
