(آنگاه كه خبر كشته شدن محمد بن ابى بكر را به او دادند فرمود) همانا اندوه ما بر شهادت او ، به اندازه شادى شاميان است، جز آن كه از آن يك دشمن ، و از ما يك دوست كم شد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  عذر واهی برای تصدی خلافت ( حکمت شماره 181 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

[181] .قَالَ (علیه السلام): (1)  [وَا عَجَبَا أَنْ تَكُونَ الْخِلَافَةُ بِالصَّحَابَةِ وَ لَا تَكُونَ‏] وَا عَجَبَاهْ أَ تَكُونُ الْخِلَافَةُ بِالصَّحَابَةِ وَ الْقَرَابَةِ.
(2) [قال الرضي [رحمه الله تعالى‏] و روي له شعر [قريب من‏] في هذا المعنى [و هو]-
فإن كنت بالشورى ملكت أمورهم‏ فكيف بهذا و المشيرون غيب‏
و إن كنت بالقربى حججت خصيمهم‏ فغيرك أولى بالنبي و أقرب‏]

متن فارسی

امام (عليه السّلام) فرمود:(1)شگفتا! آیا خلافت پیمغبر  با صحابه بودن می شود ولی با صحابه و خویشاوندی نمی شود؟!

(2)از آن حصرت در این باره شعری نقل شده که خطاب به ابوبکر می فرماید:

اگر به وسیله شوری و رأی مردم مالک کارهای مردم شدی این چطور می شود درحالی که اصحاب مشورت(بنی هاشم) غائب بودند؟

و اگر با خویشاوندی رسول خدا  بر مخاصمه و مجادله کننده ها غلبه نمودی پس دیگری به پیغمبر نزدیکتر و سزاوارتر است.

قبلی بعدی