متن عربی
(85) (و من خطبة له ( عليه السلام )
- قَدْ عَلِمَ السَّرَائِرَ
- وَ خَبَرَ الضَّمَائِرَ
- لَهُ الْإِحَاطَةُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ
- وَ الْغَلَبَةُ لِكُلِّ شَيْ ءٍ
- وَ الْقُوَّةُ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ
- فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُ مِنْكُمْ فِي أَيَّامِ مَهَلِهِ
- قَبْلَ إِرْهَاقِ أَجَلِهِ
- وَ فِي فَرَاغِهِ قَبْلَ أَوَانِ شُغْلِهِ
- وَ فِي مُتَنَفَّسِهِ قَبْلَ أَنْ يُؤْخَذَ بِكَظَمِهِ
- وَ لْيُمَهِّدْ لِنَفْسِهِ وَ قَدَمِهِ
- وَ لْيَتَزَوَّدْ مِنْ دَارِ ظَعْنِهِ لِدَارِ إِقَامَتِهِ
- فَاللَّهَ اللَّهَ أَيُّهَا النَّاسُ فِيمَا اسْتَحْفَظَكُمْ مِنْ كِتَابِهِ
- وَ اسْتَوْدَعَكُمْ مِنْ حُقُوقِهِ
- فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يَخْلُقْكُمْ عَبَثاً
- وَ لَمْ يَتْرُكْكُمْ سُدًى
- وَ لَمْ يَدَعْكُمْ فِي جَهَالَةٍ وَ لَا عَمًى
- قَدْ سَمَّى آثَارَكُمْ
- وَ عَلِمَ أَعْمَالَكُمْ
- وَ كَتَبَ آجَالَكُمْ
- وَ أَنْزَلَ عَلَيْكُمُ الْكِتَابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ ءٍ
- وَ عَمَّرَ فِيكُمْ نَبِيَّهُ أَزْمَاناً
- حَتَّى أَكْمَلَ لَهُ وَ لَكُمْ فِيمَا أَنْزَلَ مِنْ كِتَابِهِ دِينَهُ الَّذِي رَضِيَ لِنَفْسِهِ وَ أَنْهَى إِلَيْكُمْ عَلَى لِسَانِهِ مَحَابَّهُ
- مِنَ الْأَعْمَالِ وَ مَكَارِهَهُ
- وَ نَوَاهِيَهُ وَ أَوَامِرَهُ
- فَأَلْقَى إِلَيْكُمُ الْمَعْذِرَةَ
- وَ اتَّخَذَ عَلَيْكُمُ الْحُجَّةَ
- وَ قَدَّمَ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ
- وَ أَنْذَرَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذابٍ شَدِيدٍ
- فَاسْتَدْرِكُوا بَقِيَّةَ أَيَّامِكُمْ
- وَ اصْبِرُوا لَهَا أَنْفُسَكُمْ
- فَإِنَّهَا قَلِيلٌ فِي كَثِيرِ الْأَيَّامِ الَّتِي تَكُونُ مِنْكُمْ فِيهَا الْغَفْلَةُ
- وَ التَّشَاغُلُ عَنِ الْمَوْعِظَةِ
- وَ لَا تُرَخِّصُوا لِأَنْفُسِكُمْ
- فَتَذْهَبَ بِكُمُ الرُّخَصُ مَذَاهِبَ الظَّلَمَةِ
- وَ لَا تُدَاهِنُوا
- فَيَهْجُمَ بِكُمُ الْإِدْهَانُ عَلَى الْمَعْصِيَةِ
- عِبَادَ اللَّهِ
- إِنَّ أَنْصَحَ النَّاسِ لِنَفْسِهِ أَطْوَعُهُمْ لِرَبِّهِ
- وَ إِنَّ أَغَشَّهُمْ لِنَفْسِهِ أَعْصَاهُمْ لِرَبِّهِ
- وَ الْمَغْبُونُ مَنْ غَبَنَ نَفْسَهُ
- وَ الْمَغْبُوطُ مَنْ سَلِمَ لَهُ دِينُهُ
- وَ السَّعِيدُ مَنْ وُعِظَ بِغَيْرِهِ
- وَ الشَّقِيُّ مَنِ انْخَدَعَ لِهَوَاهُ وَ غُرُورِهِ
- وَ اعْلَمُوا أَنَّ يَسِيرَ الرِّيَاءِ شِرْكٌ
- وَ مُجَالَسَةَ أَهْلِ الْهَوَى مَنْسَاةٌ لِلْإِيمَانِ
- وَ مَحْضَرَةٌ لِلشَّيْطَانِ
- جَانِبُوا الْكَذِبَ فَإِنَّهُ مُجَانِبٌ لِلْإِيمَانِ
- الصَّادِقُ عَلَى شَفَا مَنْجَاةٍ وَ كَرَامَةٍ
- وَ الْكَاذِبُ عَلَى شَرَفِ مَهْوَاةٍ وَ مَهَانَةٍ
- وَ لَا تَحَاسَدُوا
- فَإِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ الْإِيمَانَ
- كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ
- وَ لَا تَبَاغَضُوا فَإِنَّهَا الْحَالِقَةُ
- وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْأَمَلَ يُسْهِي الْعَقْلَ
- وَ يُنْسِي الذِّكْرَ
- فَأَكْذِبُوا الْأَمَلَ فَإِنَّهُ غَرُورٌ
- وَ صَاحِبُهُ مَغْرُورٌ
متن فارسی
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)
- به اسرار آگاه است
- و از رازهاى درون باخبر.
- بر هر چيز احاطه دارد
- و بر هر چيز غلبه دارد
- و بر هر كار تواناست.
- بر هر يك از شماست، كه براى خدا كارى كند، در روزهايى كه فرصتى هست
- پيش از ناگهان فرا رسيدن اجلش
- و در زمان آسودگى، پيش از گرفتار شدنش
- و به هنگامى كه نفس تواند كشيد، پيش از بند آمدن نفسش.
- و بايد كه خويشتن مهيا دارد و جاى پاى استوار سازد
- و توشه اى برگيرد از آنجا، كه سراى كوچيدن اوست براى سرايى، كه جايگاه اقامت اوست.
- پس اى مردم، از خدا بترسيد و آنسان كه شما را به حفظ كتاب خود فرمان داده در حفظ آن بكوشيد
- و حقوقى را كه در ميان شما به وديعت نهاده رعايت كنيد.
- زيرا خداوند سبحان، شما را به عبث نيافريده
- و بى هدف وانگذاشته
- و در نادانى و نابينايى رها نساخته است.
- آنچه را بايد به انجام رسانيد معلوم كرده
- و به كردارتان آگاه است
- و مدت عمر شما معين كرده است.
- براى شما كتابى نازل كرده است كه بيان دارنده هر چيزى است.
- پيامبر خود را چندان در ميان شما زيستن داد
- تا دين خود را براى او و براى شما بدان گونه كه در كتاب خود نازل كرده و خود مى پسنديد، به كمال رسانيد
- و، بر زبان او هر كارى را كه خوش مى داشت يا ناخوش
- و آنچه را كه بايد كرد و نبايد كرد، به شما ابلاغ نمود.
- جاى عذرى برايتان باقى نگذاشت
- و حجت خود بر شما تمام كرد
- و وعيد و تهديد خود بر شما عرضه داشت
- و شما را از عذاب سختى كه در پيش روى شماست بترسانيد.
- پس باقى مانده عمر را دريابيد
- و نفسهاى خود را در اين روزهاى بازپسين به شكيبايى واداريد.
- زيرا زمان، زمان اندكى است، در برابر روزهايى كه در غفلت گذرانيده ايد
- و از موعظه اعراض كرده ايد.
- به نفسهاى خود رخصت مدهيد،
- كه اين رخصتها، شما را به راههاى ستم پيشگان مى برند
- و با نفسهاى خود نرمش به خرج مدهيد،
- كه اين نرمشها شما را به معصيت مى كشانند.
- اى بندگان خدا،
- آن كسى كه نيكخواه ترين مردم است نسبت به خود فرمانبردارترين آنهاست از خداوند
- و آنكه به خود خيانت ورزد بيشتر از ديگران معصيت او كند و بيشتر از همه خود را فريب داده است.
- فريب خورده كسى است كه خود را بفريبد.
- بر كسى بايد رشك برد كه دينش سالم مانده باشد
- و خوشبخت كسى است كه از ديگران پند گيرد
- و شور بخت و شقى آن كه فريب هوا و غرور خود خورد.
- بدانيد كه رياكارى هر چند اندك بود شرك است
- و همنشينى با اهل هوا و هوس ايمان را به فراموشى سپارد
- و چنان مجلسى، مجلس شيطان است.
- از دروغ حذر كنيد كه دروغ از ايمان دور است.
- راستگو بر آستانه نجات و كرامت است
- و دروغگو بر پرتگاه سرنگونى و خوارى.
- حسد مورزيد
- كه حسد ايمان را مى خورد
- آنسان كه آتش، هيزم را.
- با يكديگر دشمنى مكنيد كه دشمنى هر خير و بركتى را تباه مى كند. و خدا را از ياد مى برد.
- پس به آرزوها كه موجب سبكى عقل
- و فراموشى ياد خداست
- ميدان مدهيد كه اين خود گونه اى فريب است
- و كسى كه چنان كند، فريب خورده است.
