اين مردمی که با ابو بکر و عمر و عثمان بيعت کرده بودند، به همان شيوه با من بيعت کردند. پس آن را که حاضر است، نرسد که ديگری را اختيار کند و آن را که غايب بوده است نرسد که آنچه حاضران پذيرفته اند نپذيرد.
شورا از آن مهاجران و انصار است. اگر آنان بر مردی همرأی شدند و او را امام خواندند، کارشان برای خشنودی خدا بوده است،
و اگر کسی از فرمان شورا بيرون آمد و بر آن عيب گرفت يا بدعتی نهاد بايد او را به جمعی که از آن بيرون شده است باز آورند. اگر سر بر تافت با او پيکار کنند، زيرا راهی را برگزيده که خلاف راه مؤمنان است و خدا نيز در گردن او کند، گناه آنچه را خود متولی آن شده است.
ای معاويه، به جان خودم سوگند، که اگر به ديده خرد بنگری، نه از روی هوا و هوس، در خواهی يافت که من از هر کس ديگر از کشتن عثمان بيزارتر بودم و من از آن کناری جسته بودم، مگر آنکه بخواهی جنايت را به گردن من نهی و چيزی را که بر تو آشکار است پنهان داری. و السلام.
