نامه ای از آن حضرت (علیه السلام) به اشعث بن قيس، عامل خود در آذربايجان نوشته است.
حوزه فرمانرواييت طعمه تو نيست، بلکه امانتی است بر گردن تو، و از تو خواسته اند که فرمانبردار کسی باشی که فراتر از توست.
تو را نرسد که خود هر چه خواهی رعيت را فرمان دهی. يا خود را درگير کاری بزرگ کنی، مگر آنکه، دستوری به تو رسيده باشد. در دستان تو مالی است از اموال خداوند، عزّ و جلّ، و تو خزانه دار هستی تا آن را به من تسليم کنی. اميد است که من برای تو بدترين واليان نباشم. و السلام.
