متن عربی

341.وَ قَالَ(عليه السلام ):

1. مَنْ نَظَرَ فِي عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ.
2. وَ مَنْ رَضِيَ بِرِزْقِ اللَّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ.
3. وَ مَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ.
4. وَ مَنْ كَابَدَ الْأُمُورَ عَطِبَ.
5. وَ مَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ.
6. وَ مَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ.
7. وَ مَنْ كَثُرَ كَلَامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ وَ مَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَيَاؤُهُ وَ مَنْ قَلَّ حَيَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ وَ مَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ.
8. وَ مَنْ نَظَرَ فِي عُيُوبِ النَّاسِ فَأَنْكَرَهَا ثُمَّ رَضِيَهَا لِنَفْسِهِ فَذَلِكَ الْأَحْمَقُ بِعَيْنِهِ.
9. وَ الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ.
10. وَ مَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ رَضِيَ مِنَ الدُّنْيَا بِالْيَسِيرِ.
11. وَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلَامَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَلَامُهُ إِلَّا فِيمَا يَعْنِيهِ.

متن فارسی

و فرمود (علیه السلام):

1. هر كه به عيب خود نگريست از نگريستن در عيب ديگران بازماند

2. هر كه به روزيى كه خدا به او داده، خرسند باشد، بر آنچه از دستش رفته، محزون نگردد.
3. هر كه تيغ ستم بيرون كشد، سرانجام، خونش به آن بريزد.
4. هر كه با كارها پنجه در افكند هلاك شود.
5. هر كه خود را به گردابها افكند، غرق گردد.
6. هر كه به جايهاى ناشايست قدم نهد، متهم شود.
7. هر كه سخنش بسيار باشد، خطاهايش بسيار باشد و هر كه خطايش افزونتر، آزرمش كمتر و هر كه آزرمش كم باشد، پارساييش اندك بود و هر كه پارساييش اندك باشد، قلبش بميرد و هر كه قلبش بميرد به آتش دوزخ داخل گردد.
8. هر كه به عيبهاى مردم بنگرد و آنها را ناخوش دارد، ولى خود مرتكب آنها گردد، بى ترديد احمق است.
9. قناعت ثروتى است پايان ناپذير.
10. هر كه فراوان ياد مرگ كند، به اندكى از دنيا راضى باشد
11. و هر كه بداند گفتارش همان كردار اوست، در آنچه به كارش نيايد چيزى نگويد.