(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  برای چه کسی باقی می‌ گذاری؟ ( حکمت شماره 408 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

[408]وَ قَالَ [علیه السلام] لِابْنِهِ الْحَسَنِ (علیه السلام):

(1) [يَا بُنَيَ‏] لَا تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ الدُّنْيَا فَإِنَّكَ تَخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِطَاعَةِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ.
(2)وَ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ فَشَقِيَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ فَكُنْتَ عَوْناً لَهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ حَقِيقاً أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِكَ .

(3)قَالَ الرَّضِيُّوَ يُرْوَى هَذَا الْكَلَامُ عَلَى وَجْهٍ آخَرَ وَ هُوَ

(4)أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الَّذِي فِي [يَدَيْكَ‏] يَدِكَ مِنَ الدُّنْيَا قَدْ كَانَ لَهُ أَهْلٌ قَبْلَكَ وَ هُوَ صَائِرٌ إِلَى أَهْلٍ بَعْدَكَ وَ إِنَّمَا أَنْتَ جَامِعٌ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ رَجُلٍ عَمِلَ فِيمَا جَمَعْتَهُ بِطَاعَةِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ.

(5)أَوْ رَجُلٍ عَمِلَ [فِيمَا جَمَعْتَهُ‏] فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ- [فَشَقِيَ‏] فَشَقِيتَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ أَهْلًا أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَى نَفْسِكَ- [أَوْ] وَ لَا أَنْ تَحْمِلَ لَهُ عَلَى ظَهْرِكَ فَارْجُ لِمَنْ مَضَى رَحْمَةَ اللَّهِ وَ لِمَنْ بَقِيَ رِزْقَ اللَّهِ [تَعَالَى‏]


متن فارسی

 به پسرش امام حسن علیه السلام فرمود:

(1)برای پشت سرت چیزی را از دنیا باقی نگذار، چون برای یکی از دو نفر پس انداز می کنی: یا مردی است در آن به اطاعت خدا عمل خواهد کرد، پس خوش بخت می شود بوسیله آنچه تو با ان بدبخت شدی.

(2)و یا مردی است که در آن به نافرمانی خدا عمل خواهدکرد، پس تو یاور او در معصیت می شوی، و هیچ یکی از این دو لیاقت ندارد که اورا بر خود مقدم بداری.

(3)و این سخن طور دیگر نقل شده، و آن این است:

(4)پس از حمد وصلوات، همانا آنچه از دنیا در دست تو است پیش از تو آنرا صاحبی بود، و پس از تو به دست صاحب دیگری می رود، جز این نیست که تو برای یکی از دو نفر مال جمع می کنی: یا کسی است که با آنچه تو جمع کرده ای به فرمان خدا عمل می کند پس نیکبخت می شود با انچه تو با ان بدبخت شده ای.

(5)و یا کسی که در آنچه تو گرد آورده ای به نافرمانی خدا عمل می کنند، پس با آنچه تو گرد آورده ای بدبخت می شود، هیچ یکی از این دو اهلیّت ندارد که بر خود ترجیح دهی، و نه بخاطر آن بر دوش خود باور کنی، برای گذشته ها امیدوار رحمت خدا باش، و برای باقی ماندگان امیدوار روزی خدا.

قبلی بعدی