دانش، ميراثى گرانبها ، و آداب ، زيورهاى هميشه تازه ، و انديشه ، آيينه اى شفاف است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  آنگاه که لشکر به جنگ با شامیان بسیج می کرد ( خطبه شماره 34 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

(34) (ومن خطبة له ( عليه السلام  ) (في استنفار الناس إلى أهل الشام)

  1. أُفٍّ لَكُمْ لَقَدْ سَئِمْتُ عِتَابَكُمْ
  2. أَ رَضِيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا مِنَ الْآخِرَةِعِوَضاً
  3. وَ بِالذُّلِّ مِنَ الْعِزِّ خَلَفاً
  4. إِذَا دَعَوْتُكُمْ إِلَى جِهَادِ عَدُوِّكُمْ دَارَتْ أَعْيُنُكُمْ
  5. كَأَنَّكُمْ مِنَ الْمَوْتِ فِي غَمْرَةٍ
  6. وَ مِنَ الذُّهُولِ فِي سَكْرَةٍ
  7. يُرْتَجُ عَلَيْكُمْ حَوَارِي فَتَعْمَهُونَ
  8. فَكَأَنَّ قُلُوبَكُمْ مَأْلُوسَةٌ فَأَنْتُمْ لَا تَعْقِلُونَ
  9. مَا أَنْتُمْ لِي بِثِقَةٍ سَجِيسَ اللَّيَالِي
  10. وَ مَا أَنْتُمْ بِرُكْنٍ يُمَالُ بِكُمْ
  11. وَ لَا زَوَافِرُ عِزٍّ يُفْتَقَرُ إِلَيْكُمْ
  12. مَا أَنْتُمْ إِلَّا كَإِبِلٍ ضَلَّ رُعَاتُهَا فَكُلَّمَا جُمِعَتْ مِنْ جَانِبٍ انْتَشَرَتْ مِنْ آخَرَ
  13. لَبِئْسَ لَعَمْرُ اللَّهِ سَعْرُ نَارِ الْحَرْبِ أَنْتُمْ
  14. تُكَادُونَ وَ لَا تَكِيدُونَ
  15. وَ تُنْتَقَصُ أَطْرَافُكُمْ فَلَا تَمْتَعِضُونَ
  16. لَا يُنَامُ عَنْكُمْ وَ أَنْتُمْ فِي غَفْلَةٍ سَاهُونَ
  17. غُلِبَ وَ اللَّهِ الْمُتَخَاذِلُونَ
  18. وَ ايْمُ اللَّهِ إِنِّي لَأَظُنُّ بِكُمْ أَنْ لَوْ حَمِسَ الْوَغَى
  19. وَ اسْتَحَرَّ الْمَوْتُ
  20. قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ انْفِرَاجَ الرَّأْسِ
  21. وَ اللَّهِ إِنَّ امْرَأً يُمَكِّنُ عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ
  22. يَعْرُقُ لَحْمَهُ وَ يَهْشِمُ عَظْمَهُ وَ يَفْرِي جِلْدَهُ
  23. لَعَظِيمٌ عَجْزُهُ
  24. ضَعِيفٌ مَا ضُمَّتْ عَلَيْهِ جَوَانِحُ صَدْرِهِ
  25. أَنْتَ فَكُنْ ذَاكَ إِنْ شِئْتَ
  26. فَأَمَّا أَنَا فَوَاللَّهِ دُونَ أَنْ أُعْطِيَ ذَلِكَ ضَرْبٌ بِالْمَشْرَفِيَّةِ
  27. تَطِيرُ مِنْهُ فَرَاشُ الْهَامِ
  28. وَ تَطِيحُ السَّوَاعِدُ وَ الْأَقْدَامُ
  29. وَ يَفْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ ذَلِكَ ما يَشاءُ
  30. أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لِي عَلَيْكُمْ حَقّاً
  31. وَ لَكُمْ عَلَيَّ حَقٌّ
  32. فَأَمَّا حَقُّكُمْ عَلَيَّ فَالنَّصِيحَةُ لَكُمْ
  33. وَ تَوْفِيرُ فَيْئِكُمْ عَلَيْكُمْ
  34. وَ تَعْلِيمُكُمْ كَيْلَا تَجْهَلُوا
  35. وَ تَأْدِيبُكُمْ كَيْمَا تُعَلِّمُوا
  36. وَ أَمَّا حَقِّي عَلَيْكُمْ فَالْوَفَاءُ بِالْبَيْعَةِ
  37. وَ النَّصِيحَةُ فِي الْمَشْهَدِ وَ الْمَغِيبِ
  38. وَ الْإِجَابَةُ حِينَ أَدْعُوكُمْ
  39. وَ الطَّاعَةُ حِينَ آمُرُكُمْ

متن فارسی

 خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام) آن گاه كه لشكر به جنگ با شاميان بسيج مى كرد

  1. ملول و دلتنگم از شما. از اين همه سرزنشهايتان به تنگ آمده ام.
  2. آيا به عوض زندگى آخرت به زندگى دنيا خشنود شده ايد
  3. آيا ذلّت را جانشين عزّت خواسته ايد
  4. هنگامى كه شما را به جنگ دشمنتان فرا مى خوانم، چشمهايتان در چشمخانه به دوران مى افتد،
  5. گويى كه در لجّه مرگ دست و پا مى زنيد
  6. و از وحشت آن هوش از سرتان پريده است.
  7. راه گفت و شنودتان با من بسته است و در پاسخ سخنانم، حيرت زده و سرگردانيد.
  8. دلهايتان چون دلهاى جن زدگان است و عقل از سرتان پريده است.
  9. در اين روزهاى چون شب ظلمانى، چگونه به شما اعتماد كنم
  10. كه هرگز آن ستونى نبوده ايد كه بر آن تكيه توان داد.
  11. و يارانى توانمند نيستيد كه به هنگام نياز، نيازى برآوريد.
  12. همانند اشترانى هستيد كه چراننده آنها گم شده و چون از جانبى گرد آيند از جانب ديگر پراكنده شوند.
  13. به بقاى خداوند سوگند، كه افروختن آتش جنگ را، چه نامناسب مردمى هستيد.
  14. شما را مى فريبند و شما فريب دادن نتوانيد.
  15. دشمن، زمينهايتان را يك يك مى گيرد و به خشم نمى آييد.
  16. چشم دشمن همواره در شما مى نگرد و شما به خواب غفلت و بى خبرى رفته ايد.
  17. به خدا سوگند، آنان كه يكديگر را واگذاشتند و يارى نكردند مغلوب شدند.
  18. پندارم كه چون جنگ درگير شود
  19. و كشتار به غايت رسد،
  20. چنان از گرد پسر ابو طالب پراكنده شويد كه ديگر بازگشتى برايتان نباشد، بدانگونه كه سر بريده ديگر به بدن نچسبد.
  21. به خدا سوگند، كسى كه به دشمن امكان دهد
  22. كه گوشتش را تا استخوان بخورد و استخوانهايش را خرد كند و پوستش را بردرد،
  23. چه ناتوان مردى است
  24. و چه كم دل و ترسوست
  25. تو اگر خواهى همانند چنين مردى باشى، خود دانى،
  26. ولى من به خدا سوگند، پيش از آنكه به دشمن فرصتى چنين دهم، با شمشير مشرفّى خود، چنانش مى زنم
  27. كه استخوانهاى كاسه سرش در هوا پراكنده
  28. و دستها و پاهايش جدا گردد.
  29. خدا، زان پس، هر چه خواهد همان كند.
  30. اى مردم، مرا بر شما حقى است
  31. و شما را بر من حقى است.
  32. حقى كه شما به گردن من داريد، اندرز دادن و نيكخواهى شماست
  33. و غنايم را بتمامى، ميان شما تقسيم كردن
  34. و تعليم دادن شماست تا جاهل نمانيد
  35. و تأديب شماست تا بياموزيد.
  36. حقى كه من به گردن شما دارم، بايد كه در بيعت وفادار باشيد
  37. و در روياروى و پشت سر نيكخواه من باشيد
  38. و چون فرا مى خوانمتان به من پاسخ دهيد
  39. و چون فرمان مى دهم فرمان بريد.
قبلی بعدی