كسى كه چيزى از او خواسته اند تا وعده نداده آزاد است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  به یکی از کارگزاران ( نامه شماره 46 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

(46) (و من كتاب له ( عليه السلام  )) (إلى بعض عماله)

  1. أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّكَ مِمَّنْ أَسْتَظْهِرُ بِهِ عَلَى إِقَامَةِ الدِّينِ وَ أَقْمَعُ بِهِ نَخْوَةَ الْأَثِيمِ وَ أَسُدُّ بِهِ لَهَاةَ الثَّغْرِ الْمَخُوفِ
  2. فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ عَلَى مَا أَهَمَّكَ وَ اخْلِطِ الشِّدَّةَ بِضِغْثٍ مِنَ اللِّينِ وَ ارْفُقْ مَا كَانَ الرِّفْقُ أَرْفَقَ وَ اعْتَزِمْ بِالشِّدَّةِ حِينَ لَا يُغْنِي عَنْكَ إِلَّا الشِّدَّةُ
  3. وَ اخْفِضْ لِلرَّعِيَّةِ جَنَاحَكَ وَ ابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَكَ وَ أَلِنْ لَهُمْ جَانِبَكَ وَ آسِ بَيْنَهُمْ فِي اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ التَّحِيَّةِ حَتَّى لَا يَطْمَعَ الْعُظَمَاءُ فِي حَيْفِكَ وَ لَا يَيْأَسَ الضُّعَفَاءُ مِنْ عَدْلِكَ وَ السَّلَامُ

متن فارسی

نامه ای از آن حضرت (علیه السلام) به يکی از عمال خود

  1. اما بعد، تو از کسانی هستی که در برپای داشتن دين از آنان ياری می جويم و نخوت و سرکشی گناهکاران را به آنان فرو می کوبم و مرزهايی را که از آنها بيم رخنه يافتن دشمن است به آنان می بندم.
  2. پس آهنگ هر کار که می کنی از خدای ياری بخواه و درشتی را به پاره ای نرمی بياميز و، در آنجا که نرمی و مدارا بايد، نرمی و مدارا کن و در آنجا که جز درشتی تو را به کار نيايد، درشتی نمای
  3. و با رعيت فرو تن باش و گشاده روی و نرمخوی. و مباد که يکی را به گوشه چشم نگری و يکی را روياروی نگاه کنی يا يکی را به اشارت پاسخ گويی و يکی را با درود و تحيت. با همگان يکسان باش تا بزرگان به طمع نيفتند که تو را به ستم کردن بر ناتوانان برانگيزند و ناتوانان از عدالت تو نوميد نگردند. والسلام.
قبلی بعدی