متن عربی
191 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:
- اِنَّمَا الْمَرْءُ فِى الدُّنْيا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فيهِ الْمَنايا،
- وَ نَهْبٌ تُبادِرُهُ الْمَصائِبُ.
- وَ مَعَ كُلِّ جُرْعَة شَرَقٌ، وَ فى كُلِّ اَكْلَة غَصَصٌ.
- وَ لايَنالُ الْعَبْدُ نِعْمَةً اِلاّ بِفِراقِ اُخْرى،
- وَ لايَسْتَقْبِلُ يَوْماً مِنْ عُمْرِهِ اِلاّ بِفِراقِ آخَرَ مِنْ اَجَلِهِ.
- فَنَحْنُ اَعْوانُ الْمَنُونِ، وَ اَنْفُسُنا نَصْبُ الْحُتُوفِ،فَمِنْ اَيْنَ نَرْجُو الْبَقاءَ؟
- وَ هذَا اللَّيْلُ وَ النَّهارُ لَمْ يَرْفَعا مِنْ شَىْء شَرَفاً اِلاّ اَسْرَعَا الْكَرَّةَ فى هَدْمِ ما بَنَيا،
- وَ تَفْريقِ ما جَمَعا.
متن فارسی
و آن حضرت فرمود:
- انسان در دنیا هدفی است که مرگها به جانب او تیر می اندازند،
- و غارت شده ای است که بلاها به سویش می شتابند.
- با هر نوشیدنیش جرعه ای جهنده در گلو، و با هر لقمه اش گلوگیری است.
- بنده به نعمتی نمی رسد مگربه بهای ازدست دادن نعمتی دیگر،
- و به پیشواز روزی از عمرش نمی رود مگر به جدایی روزی دیگر از مدت عمرش.
- پس یاران مرگیم، و وجودمان نشانه تیر مردن ها، از کجا امید به ماندن داشته باشیم؟
- این روز و شب چیزی را بالا نبردند مگر اینکه در خراب کردن آنچه ساخته،
- و پراکندن آنچه فراهم نموده بودند به شتاب بازگشتند.
