متن عربی

7.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلَيْهِ اَيْضاً

1. اَمّا بَعْدُ، فَقَدْ اَتَتْنى مِنْكَ مَوْعِظَةٌ مُوَصَّلَةٌ، وَ رِسالَةٌ مُحَبَّرَةٌ،
2. نَمَّقْتَها بِضَلالِكَ، وَ اَمْضَيْتَها بِسُوءِ رَأْيِكَ، وَ كِتابُ امْرِئ لَيْسَ لَهُ بَصَرٌ يَهْديهِ، 
3. وَ لا قائِدٌ يُرْشِدُهُ، قَدْ دَعاهُ الْهَوى
4. فَاَجابَهُ، وَ قادَهُ الضَّلالُ فَاتَّبَعَهُ، فَهَجَرَ لاغِطاً، وَ ضَـلَّ خابِطـاً.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت به معـاویه

1. اما بعد، از جانب تو موعظه نامه اى از جملات بى ربط به هم پیوسته، و نامه اى آراسته براى من آمد،
2. آن را به گمراهیت مزیّن ساخته، و از زشتى رأیت به سوى من فرستاده اى، نامه شخصى است که او را بصیرتى نمى باشد تا راهنماییش کند، 
3. و وى را رهبرى نیست تا ارشادش نماید، هواى نفس از او دعوت نموده
4. و او هم اجابت کرده، گمراهى وى را به جانب خود کشیده و او هم پیروى نموده، پس هذیان بافت و بانگ بیهوده زد،و گمراه شد و به خطا رفت.