شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  نظر امام درباره خلافت ( حکمت شماره 22 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

22 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

لَنا حَقٌّ فَاِنْ اُعْطيناهُ، وَ اِلاّ رَكِبْنا اَعْجازَ الاِْبِلِ وَ اِنْ طالَ السُّرى.

وَ هذَا الْقَوْلُ مِنْ لَطيفِ الْكَلامِ وَ فَصيحِهِ. وَ مَعْناهُ اَنّا اِنْ لَمْ نُعْطَ حَقَّنا كُنّا اَذِلاّءَ.وَ ذلِكَ اَنَّ الرَّديفَ يَرْكَبُ عَجُزَ الْبَعيرِ كَالْعَبْدِ وَ الاَْسيرِ وَ مَنْ يَجْرى مَجْراهُما.

 

متن فارسی

و آن حضرت فرمود:

ما را حقّی‌ است اگر به ما داده شود (چه بهتر)، ورنه بر ترک شتران سوار شویم هرچند این شبروی‌ طولانی‌ شود.

این از سخنان لطیف و فصیح امام است. مفهومش این است که اگر حقّ ما داده نشود به مانند افراد از چشم افتاده خواهیم بود.و این به خاطر این است که آن که پشت سر راکب سوار می‌ شود مانند برده و اسیر و کسی‌ است که در مرتبه اینان است.

قبلی بعدی