متن عربی

57.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى اَهْلِ الْكُوفَةِ، عِنْدَ مَسيرِهِ مِنَ الْمَدينَةِ اِلَى الْبَصْرَةِ

1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى خَرَجَتُ مِنْ حَيّى هذا، اِمّا ظالِماً وَ اِمّا مَظْلُوماً، وَ اِمّا باغِياً وَ اِمّا مَبْغِيّاً عَلَيْهِ،
2.  وَ اَنَا اُذَكِّرُ اللّهَ مَنْ بَلَغَهُ كِتابى هذا لَمّا نَفَرَ اِلَىَّ، 
3. فَاِنْ كُنْتُ مُحْسِناً اَعانَنى، وَ اِنْ كُنْتُ مُسيئاً اسْتَعْتَبَنى.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت بـه اهـل کوفه، زمانى که از مدینـه عـازم بصـره بـود

1. اما بعد، من از جایگاه قبیله ام بیرون شدم، و از دو حال بیرون نیست یا ستمگرم یا ستمدیده، یا متجاوزم یا بر من تجاوز شده، 
2. در هر صورت من خدا را به یاد کسانى مى آورم که نامه ام به آنان مى رسد که به جانب من بیایند،
3.  تا اگر نیکوکارم یاریم دهند، و اگر بدکارم مرا به بازگشت به راه حق وادارند.