خانه > به اهالی شهرها، كه در آن جريان صفّين را گزارش نموده ( نامه شماره 58 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
58.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ كَتَبَهُ اِلى اَهْلِ الاَْمْصارِ، يَقُصُّ فيهِ ماجَرى بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَهْلِ صِفّينَ
- وَ كانَ بَدْءُ اَمْرِنا اَنَّا الْتَقَيْنا وَ الْقَوْمُ مِنْ اَهْلِ الشّامِ،
- وَ الظّاهِرُ اَنَّ رَبَّنا واحِدٌ، وَ نَبِيَّنا واحِدٌ، وَ دَعْوَتَنا فِى الاِْسْلامِ واحِدَةٌ،
- وَ لانَسْتَزيدُهُمْ فِى الاْيمانِ بِاللّهِ وَ التَّصْديقِ بِرَسُولِهِ وَ لايَسْتَزيدُونَنا،
- الاَْمْرُ واحِدٌ اِلاّ مَا اخْتَلَفْنا فيهِ مِنْ دَمِ عُثْمانَ وَ نَحْنُ مِنْهُ بَراءٌ، فَقُلْنا:
- تَعالَوْا نُداوِ ما لا يُدْرَكُ الْيَوْمَ بِاِطْفاءِ النّائِرَةِ، وَ تَسْكينِ الْعامَّةِ،
- حَتّى يَشْتَدَّ الاَْمْرُ وَ يَسْتَجْمِعَ،
- فَنَقْوى عَلى وَضْعِ الْحَقِّ فى مَواضِعِهُ. فَقالُوا: بَلْ نُداويهِ بِالْمُكابَرَةِ.
- فَاَبَوْا حَتّى جَنَحَتِ الْحَرْبُ وَ رَكَدَتْ، وَ وَقَدَتْ نيرانُها وَ حَمِسَتْ.
- فَلَمّا ضَرَّسَتْنا وَ اِيّاهُمْ، وَ وَضَعَتْ مَخالِبَها فينا وَ فيهِمْ،
- اَجابُوا عِنْدَ ذلِكَ اِلَى الَّذى دَعَوْناهُمْ اِلَيْهِ، فَاَجَبْناهُمْ اِلى ما دَعَوْا،
- وَ سارَعْناهُمْ اِلى ما طَلَبُوا حَتَّى اسْتَبانَتْ عَلَيْهِمُ الْحُجَّةُ، وَ انْقَطَعَتْ مِنْهُمُ الْمَعْذِرَةُ.
- فَمَنْ تَمَّ عَلى ذلِكَ مِنْهُمْ فَهُوَ الَّذى اَنْقَذَهُ اللّهُ مِنَ الْهَلَكَةِ،
- وَ مَنْ لَجَّ وَ تَمادى فَهُوَ الرّاكِسُ الَّذى رانَ اللّهُ عَلى قَلْبِهِ، وَ صارَتْ دائِرَةُ السَّوْءِ عَلى رَأْسِهِ.
متن فارسی
از نامه‌هاى آن حضرت است به اهـالى شـهرها که در آن جریـان صفّیـن را گزارش نمـوده
- آغاز برنامه ما این بود که با شامیان روبرو شدیم،
- ظاهر امر این بود که پروردگارمان و پیامبرمان و دعوتمان به اسلام یکى بود،
- نه ما زیاد کردن ایمان به خدا و تصدیق به پیامبر(ص) را از آنان خواستیم و نه آنان از ما،
- برنامه واحد بود، جز اینکه اختلاف ما با یکدیگر در خون عثمان بود که دامن ما از آن پاک بود، گفتیم:
- بیایید با خاموش کردن آتش فتنه و آرام نمودن مردم، به چاره چیزى برخیزیم که پس از این نمى‌توان چاره کرد،
- تا امر خلافت استوار شود و مسلمانان متحد گردند،
- و قدرت پیدا کنیم که حق را در جایگاه‌هاى خودش قرار دهیم. در جواب ما گفتند: این کار را با زدوخورد علاج مى‌کنیم.
- از پیشنهاد ما روى گرداندند تا جنگ بالش را گشود و استوار و محکم شد، و شعله‌هایش برافروخت و زبانه کشید.
- چون جنگ دندانش را در ما و آنان فرو برد، و چنگالش را در دو طرف گذاشت،
- به آنچه آنان را دعوت مى‌کردیم گردن نهادند، ما نیز دعوتشان را پاسخ گفتیم،
- و خواسته آنان را به سرعت پذیرفتیم ، تا حجت بر آنان ظاهر شد و عذرشان قطع گردید.
- پس هر یک از اینان بر این سخن پایدار ماند خداوند او را از هلاکت رهانده،
- و کسى که لجاجت کرد و بر گمراهیش ماند (خوارج) او سرنگونى است که خداوند بر دلش پرده افکنده، و پیشامد بدى به گرد سرش چرخیده.
قبلی بعدی
