دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  سفارش به معاویه ( نامه شماره 30 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

30.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى مُعاوِيَةَ

  1. فَاتَّقِ اللّهَ فيما لَدَيْكَ، وَ انْظُرْ فى حَقِّهِ عَلَيْكَ، وَ ارْجِعْ اِلى مَعْرِفَةِ ما لاتُعْذَرُ بِجَهالَتِهِ،
  2.  فَاِنَّ لِلطَّاعَةِ اَعْلاماً واضِحَةً، وَ سُبُلاً نَيِّرَةً،
  3. وَ مَحَجَّةً نَهْجَةً، وَ غايَةً مَطْلُوبَةً يَرِدُهَا الاَْكْياسُ، وَ يُخالِفُهَا الاَْنْكاسُ. 
  4. مَنْ نَكَبَ عَنْها جارَ عَنِ الْحَقِّ، وَ خَبَطَ فِى التِّيهِ،
  5. وَ غَيَّرَ اللّهُ نِعْمَتَهُ، وَ اَحَلَّ بِهِ نِقْمَتَهُ. فَنَفْسَكَ! نَفْسَكَ!
  6. فَقَدْ بَيَّنَ اللّهُ لَكَ سَبيلَكَ، وَ حَيْثُ تَناهَتْ بِكَ اُمُورُكَ،
  7. فَقَدْ اَجْرَيْتَ اِلى غايَةِ خُسْر، وَ مَحَلَّةِ كُفْر، وَ اِنَّ نَفْسَكَ قَدْ اَوْلَجَتْكَ شَرّاً، 
  8. وَ اَقْحَمَتْكَ غَيّاً، وَاَوْرَدَتْكَ الْمَهالِكَ، وَ اَوْعَرَتْ عَلَيْكَ الْمَسالِكَ.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت است بـه معـاویه

  1. خدا را در آنچه نزد توست بپرهیز، و در حق پروردگار بر خود دقّت کن، و به شناخت آنچه که از جهلِ به آن معذور نیستى بازگرد، 
  2. که حقّاً براى طاعت نشانه هاى آشکار، و راههاى روشن،
  3. و جادّه آشکار و هدفى مطلوب است، که زیرکان بر آن وارد مى شوند، و مردم پست با آن مخالفت مى ورزند.
  4.  کسى که از طاعت روى بگرداند از حق روى گردانده، و قدم در وادى گمراهى گذاشته،
  5. و خداوند نعمتش را بر او دگرگون مى کند، و عذابش را بر او جارى مى سازد. خود را بپاى، خود را بپاى،
  6. که خداوند راهت را براى تو روشن کرده، و به تو وانموده است که عاقبت کارهایت به کجا مى رسد،
  7. که مرکب زندگى را به منتهاى خسارت و محلّ کفر رانده اى، نفس تو وجودت را به عرصه ضرر افکنده،
  8.  و در پرتگاه گمراهى انداخته، و در مهالک وارد نموده، و راهها را بر تو دشوار کرده است.
قبلی بعدی