متن عربی
مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى اَهْلِ الْكُوفَةِ عِنْدَ مَسيرِهِ مِنَ الْمَدينَةِ اِلَى الْبَصْرَةِ مِنْ عَبْدِاللّهِ عَلِىٍّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ اِلى اَهْلِ الْكُوفَةِ جَبْهَةِ الاَْنْصارِ، وَ سَنامِ الْعَرَبِ.
- اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى اُخْبِرُكُمْ عَنْ اَمْرِ عُثْمانَ حَتّى يَكُونَ سَمْعُهُ كَعِيانِهِ:
- اِنَّ النّاسَ طَعَنُوا عَلَيْهِ، فَكُنْتُ رَجُلاً مِنَ الْمُهاجِرينَ اُكْثِرُ اسْتِعْتابَهُ
- وَ اُقِلُّ عِتابَهُ، وَ كانَ طَلْحَةُ وَ الزُّبَيْرُ اَهْوَنُ سَيْرِهِما فيهِ الْوَجيفُ،
- وَ اَرْفَقُ حِدائِهِمَا الْعَنيفُ، وَ كانَ مِنْ عائِشَةَ فيهِ فَلْتَةُ غَضَب، فَاُتيحَ
- لَهُ قَوْمٌ فَقَتَلُوهُ، وَ بايَعَنِى النّاسُ غَيْرَ مُسْتَكْرَهينَ وَ لامُجْبَرينَ،
- بَـلْ طائِعيـنَ مُخَيَّـريـنَ.
- وَ اعْلَمُوا اَنَّ دَارَ الْهِجْرَةِ قَدْ قَلَعَتْ بِاَهْلِها وَ قَلَعُوا بِها،
- وَ جاشَتْ جَيْشَ الْمِرْجَلِ، وَ قامَتِ الفِتْنَةُ عَلَى الْقُطْبِ. فَاَسْرِعُوا
- اِلى اَمِيرِكُمْ، وَ بادِرُوا جِهادَ عَدُوِّكُمْ اِنْ شاءَ اللّهُ.
متن فارسی
نامه به مردم كوفه زمانى كه از مدينه به بصره مى رفت
- اما بعد، شما را از وضع عثمان آگاه مى کنم چنانکه شنیدنش چون دیدنش باشد:
- مردم از او عیب جویى کردند، و من فردى از مهاجران بودم که اکثراً از او مى خواستم رضاى مردم را جلب کند
- و کمتر در پى سرزنشش بودم. سبک ترین برنامه طلحه و زبیر درباره او تندروى،
- و نرم ترین کارشان فشار آوردن به او بود، عایشه هم به ناگهان در حق او خشم گرفت، آن گاه
- عده اى بر کشتن وى مهیّا شدند و او را کشتند، و مردم بدون اکراه و اجبار،
- بلکه از روى میل و اختیار با من بیعت کردند.
- بدانید دار هجرت (مدینه) اهلش را برکَند و اهلش هم از آن کنده شدند،
- مدینه چون جوشش دیگ به جوش آمد، و فتنه برپا گشت.
- به سوى امیر خودبشتابید، و به جانب جهاد با دشمنان پیشدستى کنید، اگر خدا خواهد.