متن عربی

211 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

1. الْجُودُ حارِسُ الاَْعْراضِ. وَالْحِلْمُ فِدامُ السَّفيهِ.
2. وَالْعَفْوُ زَكاةُ الظَّفَرِ. وَالسُّلُوُّ عِوَضُكَ مِمَّنْ غَدَرَ.
3. وَالاِْسْتِشارَةُ عَيْنُ الْهِدايَةِ. وَ قَدْ خاطَرَ مَنِ اسْتَغْنَى بِرَأْيِهِ.
4. وَالصَّبْرُ يُناضِلُ الْحِدْثانَ. وَالْجَزَعُ مِنْ اَعْوانِ الزَّمانِ.
5. وَ اَشْرَفُ الْغِنى تَرْكُ الْمُنى. وَ كَمْ مِنْ عَقْل اَسير تَحْتَ هَوىً اَمير.
6. وَ مِنَ التَّوْفيقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ. وَ الْمَوَدَّةُ قَرابَةٌ مُسْتَفادَةٌ.
7. وَلاتَأْمَنَنَّ مَلُولاً.

متن فارسی

و آن حضرت فرمود:

1. بخششْ پاسبان آبروها، بردباری‌ دهنه بند نادان،
2. گذشتْ زکات پیروزی‌، از یاد بردن آن که خیانت کرده پاداش تو،
3. مشورت عین هدایت است. آن که مستبد به رأی‌ شد خود را به خطر انداخت.
4. شکیبایی‌ ردکننده سختی‌ ها، و بی‌ صبری‌ یاری‌ کننده زمانه بر جفاست.
5. شریفترین ثروت ترک آرزوست. چه بسا عقلی‌ که به دست هوای‌ حاکم اسیر است.
6. حفظ تجربه از توفیق، و دوستی‌ قرابتی‌ اندوخته شده است.
7. و از دل تنگ آمده از خود ایمن مباش.