متن عربی

224.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

1. اَلا اِنَّ اللِّسانَ بَضْعَةٌ مِنَ الاِْنْسانِ، فَلايُسْعِدُهُ الْقَوْلُ اِذَا امْتَنَعَ،
2. وَ لايُمْهِلُهُ النُّطْقُ اِذَا اتَّسَعَ. وَ اِنّا لاَُمَراءُ الْكَلامِ، وَ فينا تَنَشَّبَتْ عُرُوقُهُ، وَ عَلَيْنا تَهَدَّلَتْ غُصُونُهُ.
3. وَاعْلَمُوا ـ رَحِمَكُمُ اللّهُ ـ اَنَّكُمْ فى زَمان الْقائِلُ فيهِ بِالْحَقِّ قَليلٌ،
4. وَ اللِّسانُ عَنِ الصِّدْقِ كَليلٌ، وَ اللاّزِمُ لِلْحَقِّ ذَليلٌ.
5. اَهْلُهُ مُعْتَكِفُونَ عَلَى الْعِصْيانِ، مُصْطَلِحُونَ عَلَى الاِْدْهانِ. فَتاهُمْ عارِمٌ، وَ شائِبُهُمْ آثِمٌ،
6. وَ عالِمُهُمْ مُنافِقٌ، وَ قارِئُهُمْ مُماذِقٌ. لايُعَظِّمُ صَغيرُهُمْ كَبيرَهُمْ، وَ لا يَعُولُ غَنِيُّهُمْ فَقيرَهُمْ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است در فضل اهل بیت و نکوهش زمانه خود

1. بدانید زبان قطعه اى از انسان است، هرگاه آدمى عاجز از گفتار باشد، زبان او را یارى ندهد،
2. و اگر تواناى بر سخن باشد گفتارش مهلت ندهد. ما امیران کلامیم، و درخت سخن در ما ریشه دوانده، و شاخه هایش بر ما فروهشته است.
3. خداوند شما را رحمت کند، آگاه باشید در زمانى هستید که گویاى به حق اندک،
4. و زبان از راستى بازمانده، و ملازم حق خوار گشته است.
5.  اهل زمان بر گناه مقیم اند، و بر سهل انگارى و مماشات متفق اند. جوانشان پرآزار، سالخورده شان گناهکار،
6.  دانشمندشان منافق، و گوینده شان چاپلوس است. کوچکشان بزرگشان را احترام نمى کند، و توانگرشان به بى نوایشان کمک نمى دهد.