خانه > ستایش الهى و سفارش به تقوا ( خطبه شماره 233 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
233.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السّلامُ
- اَحْمَدُهُ شُكْراً لاِِنْعامِهِ، وَ اَسْتَعينُهُ عَلى وَظائِفِ حُقُوقِهِ،
- اَحْمَدُهُ عَزيزَ الْجُنْدِ، عَظيمَ الْمَجْدِ. وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ،
- اَحْمَدُهُ دَعا اِلى طاعَتِهِ، وَ قاهَرَ اَعْداءَهُ جِهاداً عَنْ دينِهِ.
- اَحْمَدُهُ لايَثْنيهِ عَنْ ذلِكَ اجْتِماعٌ عَلى تَكْذيبِهِ، وَ الْتِماسٌ لاِِطْفاءِ نُورِهِ.
- اَحْمَدُهُ فَاعْتَصِمُوا بِتَقْوَى اللّهِ، فَاِنَّ لَها حَبْلاً وَثيقاً عُرْوَتُهُ، وَ مَعْقِلاً مَنيعاً ذِرْوَتُهُ.
- اَحْمَدُهُ وَ بادِرُوا الْمَوْتَ وَ غَمَراتِهِ، وَ امْهَدُوا لَهُ قَبْلَ حُلُولِهِ،
- اَحْمَدُهُ وَ اَعِدُّوا لَهُ قَبْلَ نُزُولِهِ، فَاِنَّ الْغايَةَ الْقِيامَةُ. وَ كَفى بِذلِكَ وَاعِظاً لِمَنْ عَقَلَ، وَ مُعْتَبَراً لِمَنْ جَهِلَ.
- اَحْمَدُهُ وَ قَبْلَ بُلُوغ ِ الْغايَةِ ما تَعْلَمُونَ
- اَحْمَدُهُ مِنْ ضيقِ الاَْرْماسِ، وَ شِدَّةِ الاِْبْلاسِ، وَ هَوْلِ الْمُطَّلَع ِ، وَ رَوْعاتِ الْفَزَع ِ،
- اَحْمَدُهُ وَ اخْتِلافِ الاَْضْلاع ِ، وَ اسْتِكاكِ الاَْسْماع ِ، وَ ظُلْمَةِ اللَّحْدِ،
- اَحْمَدُهُ وَ خيفَةِ الْوَعْدِ، وَ غَمِّ الضَّريح ِ، وَ رَدْمِ الصَّفيح ِ.
- اَحْمَدُهُ فَاللّهَ اللّهَ عِبادَ اللّهِ، فَاِنَّ الدُّنْيا ماضِيَةٌ بِكُمْ عَلى سَنَن، وَ اَنْتُمْ وَالسّاعَةُ فى قَرَن،
- اَحْمَدُهُ وَ كَاَنَّها قَدْ جاءَتْ بِاَشْراطِها، وَ اَزِفَتْ بِاَفْراطِها،
- اَحْمَدُهُ وَ وَقَفَتْ بِكُمْ عَلى صِراطِها، وَ كَاَنَّها قَدْ اَشْرَفَتْ بِزَلازِلِها،
- اَحْمَدُهُ وَ اَناخَتْ بِكَلاكِلِها، وَ انْصَرَمَتِ الدُّنْيا بِاَهْلِها، وَ اَخْرَجَتْهُمْ مِنْ حِضْنِها،
- اَحْمَدُهُ فَكانَتْ كَيَوْم مَضى، اَوْ شَهْر انْقَضى، وَ صارَ جَديدُها رَثّاً، وَ سَمينُها غَثّاً،
- اَحْمَدُهُ فى مَوْقِف ضَنْكِ الْمَقامِ، وَ اُمُور مُشْتَبِهَة عِظام،
- اَحْمَدُهُ وَ نار شَديد كَلَبُها، عال لَجَبُها، ساطِع لَهَبُها، مُتَغَيِّظ زَفيرُها،
- اَحْمَدُهُ مُتَاَجِّج سَعيرُها، بَعيد خُمُودُها، ذاك وَقُودُها، مَخُوف وَعيدُها،
- اَحْمَدُهُ غَمٍّ قَرارُها، مُظْلِمَة اَقْطارُها، حامِيَة قُدُورُها، فَظيعَة اُمُورُها.
- اَحْمَدُهُ «وَ سيقَ الَّذينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ اِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً»
- اَحْمَدُهُ قَدْ اُمِنَ الْعَذابُ، وَ انْقَطَعَ الْعِتابُ، وَ زُحْزِحُوا عَنِ النّارِ، وَ اطْمَاَنَّتْ بِهِمُ الدَّارُ،
- اَحْمَدُهُ وَ رَضُوا الْمَثْوى وَ الْقَرارَ. الَّذينَ كانَتْ اَعْمالُهُمْ فِى الدُّنْيا زاكِيَةً،
- اَحْمَدُهُ وَ اَعْيُنُهُمْ باكِيَةً، وَ كانَ لَيْلُهُمْ فى دُنْياهُمْ نَهاراً تَخَشُّعاً وَ اسْتِغْفاراً،
- اَحْمَدُهُ وَ كانَ نَهارُهُمْ لَيْلاً تَوَحُّشاً وَ انْقِطاعاً. فَجَعَلَ اللّهُ لَهُمُ الْجَنَّةَ مَآباً،
- اَحْمَدُهُ وَ الْجَزاءَ ثَواباً، وَ كانُوا اَحَقَّ بِها وَ اَهْلَها، فى مُلْك دائِم، وَ نَعيـم قـائِـم .
- اَحْمَدُهُ فَارْعَوْا عِبادَ اللّهِ ما بِرِعايَتِهِ يَفُوزُ فائِزُكُمْ، وَ بِاِضاعَتِهِ يَخْسَرُ مُبْطِلُكُمْ،
- اَحْمَدُهُ وَ بادِرُوا آجالَكُمْ بِاَعْمالِكُمْ، فَاِنَّكُمْ مُرْتَهَنُونَ بِما اَسْلَفْتُمْ، وَ مَدينُونَ بِما قَدَّمْتُمْ،
- اَحْمَدُهُ وَ كَاَنْ قَدْ نَزَلَ بِكُمُ الْمَخُوفُ، فَلا رَجْعَةً تَنالُونَ، وَ لا عَثْرَةً تُقالُونَ.
- اَحْمَدُهُ اِسْتَعْمَلَنَا اللّهُ وَ اِيّاكُمْ بِطاعَتِهِ وَ طاعَةِ رَسُولِهِ، وَ عَفا عَنّا وَ عَنْكُمْ بِفَضْلِ رَحْمَتِهِ.
- اَحْمَدُهُ اِلْزَمُوا الاَْرْضَ، وَ اصْبِرُوا عَلَى الْبَلاءِ، وَ لاتُحَرِّكُوا بِاَيْديكُمْ
- اَحْمَدُهُ وَ سُيُوفِكُمْ فى هَوى اَلْسِنَتِكُمْ، وَ لاتَسْتَعْجِلُوا بِما لَمْ يُعَجِّلْهُ اللّهُ لَكُمْ،
- اَحْمَدُهُ فَاِنَّهُ مَنْ ماتَ مِنْكُمْ عَلى فِراشِهِ وَ هُوَ عَلى مَعْرِفَةِ حَقِّ رَبِّهِ
- اَحْمَدُهُ وَ حَقِّ رَسُولِهِ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ ماتَ شَهيداً، وَ وَقَعَ اَجْرُهُ عَلَى اللّهِ،وَ اسْتَوجَبَ ثَوابَ ما نَوى مِنْ صالِح ِ عَمَلِهِ،
- اَحْمَدُهُ وَ قامَتِ النِّيَّةُ مَقامَ اِصْلاتِهِ لِسَيْفِهِ، فَاِنَّ لِكُلِّ شَىْء مُدَّةً وَ اَجَلاً.
متن فارسی
از خطبه هاى آن حضرت است در ستایش الهى و سفارش به تقوا
- او را سپاس مى گویم تا شکر بر نعمتش باشد، و براى اداى حقوقش از او کمک مى طلبم،
- خداوندى که ارتشش غالب، و بزرگواریش عظیم است. و شهادت مى دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست،
- مردم را به طاعت خدا دعوت کرد، و با جهاد در راه دین بر دشمنانش پیروز شد،
- همدستى دشمنان بر تکذیب او، و فعالیّتشان براى خاموش کردن نور آن حضرت او را از فعالیت در راه خدا متوقف نکرد.
- پس به تقواى الهى چنگ زنید، که رشته اى است با دستگیره اى محکم، و حصارى است که بلندى آندست نیافتنى است.
- بر مرگ و دشواریهایش پیشدستى کنید، و براى پذیراییش قبل از آنکه از در آید آماده شوید،
- و پیش از فرود آمدنش مهیّا گردید، زیرا قیامت نهایت کار است. مرگ براى عاقلان پندى کافى، و براى جاهلان زمینه عبرت است.
- پیش از در آمدن قیامت چنانکه خبر دارید این امور است:
- تنگى گورها، شدّت اندوه و یأس، وحشت از جایى که از آنجا بر احوال برزخ آگاه مى شوید، ترس هاى پى در پى،
- جابه جا شدن استخوانها، کر شدن گوشها، تاریکى لحد،
- ترس از وعده عذاب، پوشیده شدن شکاف گور، و استوار شدن تخته سنگها بر سر قبر.
- خدا را خدا را اى بندگان خدا، که دنیا شما را به یک راه مى گذراند، و شما و قیامت به یک رشته بسته اید،
- گویا قیامت با نشانه هایش فرا رسیده، و با علامتهایش نزدیک گردیده،
- و شما را بر صراط خود متوقف نموده، انگار با سختى هایش بر شما مشرف شده،
- و سینه بر زمین نهاده، و دنیا از اهلش جدا گشته، و آنان را از دامان خود بیرون افکنده،
- و تمام روزگار چون روزى بود که گذشت، و یا ماهى که مدّتش به پایان رسید، تازه اش کهنه، و فربهش لاغر شد،
- مردمان در توقفگاهى تنگ قرار مى گیرند، و امورى درهم و عظیم،
- و آتشى سخت شرربار، همراه صدایى وحشتناک، و زبانه اى کشیده، با غرّشى از روى خشم،
- همراه اخگرهایى سوزنده، که دیرخاموش است، همیمه اش فروزان، تهدیدش ترسناک،
- قعرش ناپیدا، اطرافش تاریک، دیگهایش برافروخته، و کارهایش هولناک است.
- اهل تقوا را دسته دسته به جانب بهشت مى رانند،
- در حالى که از عذاب ایمن شده، و از ملامت رهایى یافته، و از آتش دورند، بهشت در کمال آرامش پذیراى آنهاست،
- و آنان هم ازجاى و قرارگاه خود شادند. اینان گروهى بودند که اعمالشان در دنیا پاک،
- و چشمشان از خوف عذاب گریان بود، شب تارشان به خاطر خشوع و استغفارشان روز بود،
- و روزشان محض بیم از گناه و انقطاع از دنیا شب. خداوند بهشت را جاى بازگشت،
- و خیر و خوشى را پاداش آنان قرار داد، که اینان به بهشت شایسته تر و اهل آن بودند، در یک پادشاهى ابدى، و نعمت پایدار خواهند بود.
- بندگان خدا، آن را رعایت کنید که به رعایت آن رستگارِ شمار رستگار مى گردد، و تبهکار شما به ضایع کردن آن خسارت مى بیند.
- بر مرگهاى خود به اعمال صالحتان پیشى جویید، که شما گروگان اعمال گذشته خود هستید، و به آنچه انجام داده اید جزا داده مى شوید.
- گویى مرگ وحشتناک بر شما فرود آمده، که نه از آن بازگشتى دارید، و نه لغزشى را از شما مى پذیرند.
- خداوند ما و شما را در مدار طاعت خود و رسـولش به کـار گیـرد، و از مـا و شمـا به فضـل و رحمتش درگـذرد.
- بر جاى خود قرار گیرید، بر بلا و سختى صبر کنید، دستها و اسلحه هاى
- خود را در مسیر هوا و هوس زبانهاى خود به کار مگیرید، و در آنچه خداوند شتاب در آن را براى شما نخواسته شتاب نکنید،
- زیرا هر کدام از شما که بر اساس شناخت خدا و رسولش
- و اهل بیت پیامبرش در بستر بمیرد شهید از دنیا رفته، و اجرش بر خداست،و به ثواب عمل صالحى که در نیّت داشته مى رسد،
- و این نیّت جاى شمشیر کشیدن او را پر مى کند، زیرا هر چیزى را زمان مشخّص و مدّت معیّنى است.
قبلی بعدی
