خانه > به منذر بن جارود عبدی كه او را در بعضی نواحی به كار گمارد ( نامه شماره 71 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
71.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلَى الْمُنْذِرِ بْنِ الْجارُودِ الْعَبْدِىِّ، وَ قَدْ كانَ اسْتَعْمَلَهُ عَلى بَعْضِ النَّواحى، فَخان الاَْمانَةَ فى بَعْضِ ما وَلاّهُ مِنْ اَعْمالِهِ
- اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ صَلاحَ اَبيكَ غَرَّنى مِنْكَ، وَ ظَنَنْتُ اَنَّكَ تَتَّبِعُ هَدْيَهُ، وَ تَسْلُكُ سَبيلَهُ،
- فَاِذا اَنْتَ فيما رُقِّىَ اِلَىَّ عَنْكَ لا تَدَعُ لِهَواكَ انْقِياداً،
- وَ لاتُبْقى لاِخِرَتِكَ عَتاداً، تَعْمُرُ دُنْياكَ بِخَرابِ آخِرَتِكَ،
- وَ تَصِلُ عَشيرَتَكَ بِقَطيعَةِ دينِكَ. وَ لَئِنْ كانَ ما بَلَغَنى عَنْكَ حَقّاً لَجَمَلُ اَهْلِكَ وَ شِسْعُ نَعْلِكَ خَيْرٌ مِنْكَ!
- وَ مَنْ كانَ بِصِفَتِكَ فَلَيْسَ بِاَهْلِ اَنْ يُسَدَّ بِهِ ثَغْرٌ، اَوْ يُشْرَكَ فى اَمانَة، اَوْ يُؤْمَنَ عَلى خِيانَة
- حينَ يَصِلُ اِلَيْكَ كِتابى هذا اِنْ شاءَ اللّهُ.
- وَ الْمُنْذِرُ هذا هُوَ الَّذى قالَ فيهِ اَميرُالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ:
- «اِنَّهُ لَنَظّارٌ فى عِطْفَيْـهِ ، مُخْتـالٌ فى بُرْدَيْـهِ ، تَفّـالٌ فى شِـراكَيْـهِ .»
متن فارسی
از نامه‌هاى آن حضرت به منذر بن جارود عبدى که او را در بعضى نواحى به کارگمارد و او در امانت کارگزاریش خیانت کرد
- اما بعد، درستى پدرت مرا نسبت به تو خوشبین نمود، و فکر کردم پیرو او هستى، و به روش او مى روى،
- ناگاه به من گزارش رسید که در تبعیت از هواى نفس دست بردار نیستى،
- و ذخیره اى براى آخرتت باقى نمى گذارى، با ویران کردن آخرتت دنیایت را آباد مى کنى،
- و به قیمت جدا شدن از دینت به خویشانت مى پیوندى. اگر آنچه از تو به من گزارش شده درست باشد شتر خانواده ات و بند کفشت از تو بهتر است!
- کسى که مانند تو باشد نه اهلیت دارد که مرزى به وسیله او بسته شود، و نه برنامه اى به توسط او اجرا گردد، و یا مقامش را بالا برند، یا در امانتى شریکش نمایند، یا از خیانت او در امان باشند.
- زمانى که این نامه به دستت رسد به طـرف من حـرکت کن ان شـاء اللّـه.
- این منذر کسى است که امیرالمؤمنین علیه السّلام درباره اش فرمود:
- از خودبینى و خودپسندى مرتب به این طرف و آن طرفش نظر مى کند، در دو جامه خود مى خرامد، و پیوسته گردوغبار کفشهایش را پاک مى نماید.»
قبلی بعدی
