متن عربی

257 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ لِكُمَيْلِ بْنِ زِياد النَّخَعِىِّ:

1. يا كُمَيْلُ! مُرْ اَهْلَكَ اَنْ يَرُوحُوا فى كَسْبِ الْمَكارِمِ،
2. وَ يُدْلِجُوا فى حاجَةِ مَنْ هُوَ نائِمٌ.
3. فَوَ الَّذى وَسِعَ سَمْعُهُ الاَْصْواتَ، ما مِنْ اَحَد اَوْدَعَ قَلْباً سُرُوراً اِلاّ وَ خَلَقَ اللّهُ لَهُ مِنْ ذلِكَ السُّرُورِ لُطْفاً،
4. فَاِذا نَزَلَتْ بِهِ نائِبَةٌ جَرى اِلَيْها كَالْماءِ فِى انْحِدارِهِ حَتّى يَطْرُدَها عَنْهُ كَما تُطْرَدُ غَريبَةُ الاِْبِلِ.

متن فارسی

به کمیل بن زیاد نَخَعی‌ فرمود:

1. ای‌ کمیل، مردم خود را فرمان بده که روز را به دنبال به دست آوردن مکارم بروند،
2. و شب را از پی‌ قضاء حاجت خفته ها باشند.
3. قسم به کسی‌ که شنواییش آوازها را فرا گرفته، احدی‌ دلی‌ را شاد نکند مگر اینکه خداوند برای‌ وی‌ از آن شادی‌ لطفی‌ بیافریند،
4. و چون بلایی‌ به او رسد آن لطف همانند آب به سوی‌ آن روان گردد تا آن بلا را از او دور کند همان گونه که شتر غریب را از آبگاه دور نمایند.