خانه > پیش از درگذشت از دنیا ( خطبه شماره 149 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
149.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قَبْلَ مَوْتِهِ
- اَيُّهَا النّاسُ، كُلُّ امْرِئ لاق ما يَفِرُّ مِنْهُ فى فِرارِهِ، وَالاَْجَلُ مَساقُ النَّفْسِ،
- وَالْهَرَبُ مِنْهُ مُوافاتُهُ. كَمْ اَطْرَدْتُ الاَْيّامَ اَبْحَثُها عَنْ مَكْنُونِ هذَا الاَْمْرِ،
- فَاَبَى اللّهُ اِلاّ اِخْفاءَهُ! هَيْهاتَ، عِلْمٌ مَخْزُونٌ. اَمّا وَصِيَّتى:
- فَاللّهُ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً، وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
- فَلاتُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ. اَقيمُوا هذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ، وَ اَوْقِدُوا هذَيْنِ الْمِصْباحَيْنِ.
- وَ خَلاكُمْ ذَمٌّ مالَمْ تَشْرُدُوا. حُمِّلَ كُلُّ امْرِىء مِنْكُمْ مَجْهُودَهُ، وَ خُفِّفَ عَنِ الْجَهَلَةِ.
- رَبٌّ رَحيمٌ، وَ دينٌ قَويمٌ، وَ اِمامٌ عَليمٌ. اَنَا بِالاَْمْسِ صاحِبُكُمْ،
- وَ اَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ، وَ غَداً مُفارِقُكُمْ. غَفَرَاللّهُ لى وَ لَكُمْ.
- اِنْ تَثْبُتِ الْوَطْاَةُ فى هذِهِ الْمَزَلَّةِ فَذاكَ،
- وَ اِنْ تَدْحَضِ الْقَدَمُ فَاِنّا كُنّا فى اَفْياءِ اَغْصان، وَ مَهَبِّ رِياح، وَ تَحْتَ ظِلِّ غَمام اضْمَحَلَّ فِى الْجَوِّ مُتَلَفِّقُها،
- وَ عَفا فِى الاَْرْضِ مَخَطُّها. وَ اِنَّما كُنْتُ جاراً جاوَرَكُمْ بَدَنى اَيّاماً،
- وَ سَتُعْقَبُونَ مِنّى جُثَّةً خَلاءً: ساكِنَةً بَعْدَ حَراك، وَ صامِتَةً بَعْدَ نُطُوق .
- لِيَعِظْكُمْ هُدُوّى، وَ خُفُوتُ اِطْراقى، وَ سُكُونُ اَطْرافى،
- فَاِنَّهُ اَوْعَظُ لِلْمُعْتَبِرينَ مِنَ الْمَنْطِقِ الْبَليغِ،وَ الْقَوْلِ الْمَسْمُوعِ.
- وَداعى لَكُمْ وَداعُ امْرِئ مُرْصِد لِلتَّلاقى.
- غَداً تَرَوْنَ اَيّامى وَ يُكْشَفُ لَكُمْ عَنْ سَرائِرى،
- وَ تَعْرِفُونَنى بَعْدَ خُلُوِّ مَكانِى، وَ قِيامِ غَيْرى مَقامى.
متن فارسی
از سخنان آن حضرت است پیش از درگذشت از دنیا
- اى مردم، هر کس مرگى را که از آن فرارى است ملاقات خواهد کرد، ایّام زندگى صحنه راندن به سوى مرگ است،
- و گریز از مرگ آمدن به سوى آن است. چه روزهایى که در اسرار پنهان مرگ کنجکاوى کردم،
- ولى خداوند جز پنهان داشتن آن را نخواست! هیهات، این دانشى نهفته است. اما سفارشم به شما:
- خداست پس چیزى را با او شریک قرار ندهید، و محمّد صلّى اللّه علیه وآله است
- پس سنّت او را ضایع نکنید. این دو پایه (یعنى توحید و سنّت) را برپا نگاه دارید، و این دو چراغ را بیفروزید.
- تا وقتى پراکنده نگردید سرزنشى بر شما نیست. به هر یک از شما به اندازه قدرتش تکلیف شده، و به نادانان تخفیف داده شده است.
- خدایتان پروردگارى مهربان، و دینتان دینى استوار،و پیشوایتان پیشوایى داناست.
- من دیروز همراه شما بودم، امروز مایه عبرت شما هستم، و فردااز شما جـدایم. خداوند من و شما را بیامـرزد.
- اگر در لغزشگاه دنیا گامم استوار بماند (و زنده باشم) که مراد شماست،
- و اگر گامم بلغزد (و از دنیابروم) چنان بوده که مدتى زیر سایه شاخه ها، و گذرگاه بادها، و در سایه ابرهاى متراکمى که در فضاى آسمان نابود شد،
- و آثارشان روى زمین از بین رفت به سر برده ایم. من همسایه شما بودم که مدتى جسمم با شما مجاورت داشت،
- و به زودى از من بدنى بى جان: ساکن پس از حرکت، و ساکت پس از گویایى به جا خواهد ماند.
- آرمیدن من، از گردش افتادن زبانم و بى حرکت شدن دست و پایم باید شما را پند دهد،
- چرا که این وضع براى آنان که بخواهند پند گیرند از هر منطق رسا و گفتار با اثر پندآموزتر است.
- وداع من با شما وداع کسى است که مهیّاى دیدار خداست.
- فردا که نیستم ارزش حیات مرا خواهید یافت، و رازهاى درونم برایتان آشکار خواهد شد،
- و آنچنان که باید مرا خواهید شناخت پس از اینکه جایم را خالى دیدید، و دیگرى به جاى من قرار گرفت.
قبلی بعدی