خانه > دوری از دشمنی ( حکمت شماره 263 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
263 .وَ فى حَديثِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ:
- اِنَّ لِلْخُصُومَةِ قُحَماً.
- يُريدُ بِالْقُحَمِ الْمَهالِكَ، لاَِنَّها تُقْحِمُ اَصْحابَها فِى الْمَهالِكِ وَالْمَتالِفِ فِى
- الاَْكْثَرِ، وَ مِنْ ذلِكَ قُحْمَةُ الاَْعْرابِ، وَ هُوَ اَنْ تُصيبَهُمُ السَّنَةُ
- فَتَتَعَرَّقَ اَمْوالَهُمْ، فَذلِكَ تَقَحُّمُها فيهِمْ. وَ قيلَ فيهِ وَجْهٌ آخَرُ
- وَ هُوَ اَنَّها تُقْحِمُهُمْ بِلادَ الرّيفِ، اَىْ تُحْوِجُهُمْ اِلى دُخُولِ الْحَضَرِ
- عِنْـدَ مُحُـولِ الْبَـدْوِ .
متن فارسی
در گفتار آن حضرت است:
- برای نزاع قُحَم است.
- مراد حضرت از قُحَم موارد هلاکت است، زیرا خصومت در اکثر احوال اهلش را دچار هلاکت و
- تلف می کند، و از همین معناست: قُحْمَةُ الاَعراب، و آن این است که خشکسالی به آنان می رسد
- و اموالشان را نابود می کند، پس این است تقحّم آن در میان ایشان. در آن معنای دیگری
- هم گفته شده و آن اینکه: خشکسالی آنان را به روی آوردن به شهرهای آباد ناچار می کند
- هنگامی که بیابان خشک گردد.
قبلی بعدی