خانه > توصیف بیعت مردم ( خطبه شماره 220 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
- وَ بَسَطْتُمْ يَدى فَكَفَفْتُها، وَ مَدَدْتُمُوها فَقَبَضْتُها،
- ثُمَّ تَداكَكْتُمْ عَلَىَّ تَداكَّ الاِْبِلِ الْهيمِ عَلى حِياضِها يَوْمَ وُرُودِها،
- حَتَّى انْقَطَعَتِ النَّعْلُ، وَسَقَطَ الرِّداءُ، وَ وُطِىءَ الضَّعيفُ،
- وَ بَلَغَ مِنْ سُرُورِ النّاسِ بِبَيْعَتِهِمْ اِيّاىَ اَنِ ابْتَهَجَ بِهَا الصَّغيرُ، وَ هَدَجَ اِلَيْهَا الْكَبيرُ،
- وَ تَحامَـلَ نَحْوَها الْعَليـلُ، وَ حَسَرَتْ اِلَيْهَا الْكَعـابُ.
متن فارسی
از سخنان آن حضرت است در توصیف بیعت مردم با آن جناب بر خلافت. و قبلاً سخنى شبیه این با الفاظى دیگر گذشت (کلام 53)
- دستم را باز کردید و من بستم، آن را کشیدید ولى من جمع کردم،
- آن گاه همچون شتران تشنه به وقتى که به آبشخورهایشان وارد مى شوند بر من هجوم آوردید،
- تا جایى که بند کفش پاره شد، و عبا از دوش افتاد، و ضعیف زیر پا ماند،
- و مردم به خاطر بیعتشان با من آنچنان خوشحال شدند که کودکان هم از این معنى به وجد آمدند، و پیران ناتوان با گامهاى لرزان،
- و بیماران با مشقّت فراوان، و دختران نورسیده بى نقاب براى تماشاى این منظره روى آوردند.
قبلی بعدی
