متن عربی

220.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ فـى وَصْـفِ بَيْعَتِـهِ بِالْخِـلافَـةِ. وَ قَـدْ تَقَـدَّمَ مِثْلُـهُ بِاَلْفـاظ مُخْتَلِفَـة [1]

1. وَ بَسَطْتُمْ يَدى فَكَفَفْتُها، وَ مَدَدْتُمُوها فَقَبَضْتُها،
2.  ثُمَّ تَداكَكْتُمْ عَلَىَّ تَداكَّ الاِْبِلِ الْهيمِ عَلى حِياضِها يَوْمَ وُرُودِها،
3. حَتَّى انْقَطَعَتِ النَّعْلُ، وَسَقَطَ الرِّداءُ، وَ وُطِىءَ الضَّعيفُ،
4. وَ بَلَغَ مِنْ سُرُورِ النّاسِ بِبَيْعَتِهِمْ اِيّاىَ اَنِ ابْتَهَجَ بِهَا الصَّغيرُ، وَ هَدَجَ اِلَيْهَا الْكَبيرُ،
5. وَ تَحامَـلَ نَحْوَها الْعَليـلُ، وَ حَسَرَتْ اِلَيْهَا الْكَعـابُ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است در توصیف بیعت مردم با آن جناب بر خلافت. و قبلاً سخنى شبیه این با الفاظى دیگر گذشت (کلام 53) [1]

1. دستم را باز کردید و من بستم، آن را کشیدید ولى من جمع کردم،
2. آن گاه همچون شتران تشنه به وقتى که به آبشخورهایشان وارد مى شوند بر من هجوم آوردید،
3.  تا جایى که بند کفش پاره شد، و عبا از دوش افتاد، و ضعیف زیر پا ماند،
4. و مردم به خاطر بیعتشان با من آنچنان خوشحال شدند که کودکان هم از این معنى به وجد آمدند، و پیران ناتوان با گامهاى لرزان،
5. و بیماران با مشقّت فراوان، و دختران نورسیده بى نقاب براى تماشاى این منظره روى آوردند.