متن عربی

222.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ خَطَبَها بِذى قار وَ هُوَ مُتَوَجِّهٌ اِلَى الْبَصْرَةِ. ذَكَرَهَا الْواقِدِىُّ فى كِتابِ الْجَمَل

1. فَصَدَعَ بِما اُمِرَ بِهِ، وَ بَلَّغَ رِسالاتِ رَبِّهِ،
2. فَلَمَّ اللّهُ بِهِ الصَّدْعَ،  وَرَتَقَ بِهِ الْفَتْقَ،
3. وَ اَلَّفَ بِهِ الشَّمْلَ بَيْنَ ذَوِى الاَْرْحامِ بَعْدَ
4. الْعَداوَةِ الْواغِرَةِ فِى الصُّدُورِ، وَ الضَّغائِنِ الْقادِحَةِ فِى الْقُلُوبِ.

متن فارسی

از خطبه هاى آن حضرت است که آن را در ذى قار به وقت حرکت به بصره ایراد فرمود. این خطبه را واقدى در کتاب جَمَل ذکر نمـوده است:

1. آنچه را پیامبر به آن مأمور شده بود، بیان کرد، و رسالالت پروردگارش را ابلاغ نمود،
2.  خداوند هم به وسیله او از هم گسیختگى هاى اجتماعى را نظام داد،
3. و پراکندگى را به هم پیوست، و بین خویشاوندان پس از
4. دشمنـىِ کینه افکـن در سینـه ها، و کینه هاى آتش زننـده در دلهـا، الفـت ایجـاد نمـود.